Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Sieradzu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 czerwca 2016 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Katarzyna Powalska

Protokolant: sekr. sąd. Patrycja Tokarek

po rozpoznaniu w dniu 3 czerwca 2016 roku w Sieradzu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) z siedzibą w L.

przeciwko (...) Sp. z o.o. Sp. k. z siedzibą w S.

o zwolnienie zajętego przedmiotu od egzekucji

1)  zwalania od egzekucji prowadzonej przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Sieradzu B. R. w sprawie o sygn. akt Km 583/15:

a)  ciągnik samochodowy M. (...) nr rej. (...), rok produkcji 2011, nr VIN (...);

b)  naczepę ciężarową K., nr rej. (...), rok produkcji 2015,
nr VIN (...);

c)  naczepę ciężarową K., nr rej. (...), rok produkcji 2014,
nr VIN (...);

2)  zasądza od pozwanej (...) Sp. z o.o. Sp. k. z siedzibą w S.
na rzecz powódki (...) z siedzibą w L. kwotę
31 917,00 zł (trzydzieści jeden tysięcy dziewięćset siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu w tym kwotę 14 400 (czternaście tysięcy czterysta) złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I C 36/16

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 28 grudnia 2015 r. (data wpływu) pełnomocnik powoda (...) wniósł o zwolnienie od egzekucji ruchomości w postaci ciągnika samochodowego M. (...), nr rej. (...), rok produkcji 2011 nr (...), naczepy ciężarowej K., nr rej. (...), rok produkcji 2015, nr VIN (...), naczepy ciężarowej K., nr rej. (...), rok produkcji 2014, nr VIN (...), zajętych u dłużnika, tj. spółki pod firmą (...) Sp. z o.o. z siedzibą w Z. przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Sieradzu B. R., sygn. akt KM 583/15. Nadto pełnomocnik strony powodowej wniósł o zasądzenie od pozwanej na rzecz powódki kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz kwotę 17 zł tytułem zwrotu opłaty od udzielonego pełnomocnictwa procesowego. W uzasadnieniu pozwu pełnomocnik powoda wskazał, że zajęte w ramach prowadzonego z wniosku pozwanej postępowania egzekucyjnego ruchomości stanowią wyłączną własność powódki, a spółka (...) Sp. z o.o. z siedzibą w Z. - w czasie ich zajmowania - była jedynie ich użytkownikiem na podstawie wskazanych poniżej umów: umowy najmu z dnia 4 maja 2015 r. (dot. ciągnika samochodowego M. (...), nr rej. (...), rok 2011, nr VIN (...)), umowy leasingu finansowego z dnia 1 września 2015 r. (dot. naczepy ciężarowej K., nr rej. (...), rok 2015, nr VIN (...)), umowy leasingu finansowego z dnia 30 września 2014 r. (dot. naczepy ciężarowej K., nr rej. (...), rok 2014, nr VIN (...)), (pozew k. 2-7).

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz 17,00 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. W uzasadnieniu swego pisma pełnomocnik pozwanego podniósł, że z wydruków z Centralnej Ewidencji Pojazdów i Kierowców (...) uzyskanych w dniu 23 marca 2016 r. wynika, iż zajęte ruchomości należały do dłużniczki pozwanej spółki, (odpowiedź na pozew k. 75).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Na wniosek pozwanej spółki działającej pod firmą (...) Sp. z o.o. Sp. k., Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Sieradzu B. R., w sprawie egzekucyjnej prowadzonej pod sygn. akt KM 583/15 wszczął egzekucję przeciwko spółce (...) Sp. z o.o. z siedzibą w Z., dokonując w dniu 26 listopada 2015 roku zajęcia będących własnością powódki następujących ruchomości: ciągnika samochodowego M. (...), nr rej. (...), rok 2011, nr VIN (...), naczepy ciężarowej K., nr rej. (...), rok 2015, nr VIN (...), naczepy ciężarowej K., nr rej. (...), rok 2014, nr VIN (...). Informację o dokonanym zajęciu powódka powzięła w dniu 27 listopada 2015 r. otrzymując za pośrednictwem poczty elektronicznej zawiadomienie osoby trzeciej o zajętych ruchomościach. Zajęte w ramach prowadzonego z wniosku pozwanej postępowania egzekucyjnego ruchomości stanowią wyłączną własność powódki, a spółka (...) Sp. z o.o. z siedzibą w Z. - w czasie ich zajmowania - była jedynie ich użytkownikiem na podstawie wskazanych poniżej umów: umowy najmu z dnia 4 maja 2015 r. (dot. ciągnika samochodowego M. (...), nr rej. (...), rok 2011, nr VIN (...)), umowy Leasingu (...) z dnia 1 września 2015 r. (dot. naczepy ciężarowej K., nr rej. (...), rok 2015, nr VIN (...)), umowy Leasingu (...) z dnia 30 września 2014 r. (dot. naczepy ciężarowej K., nr rej. (...), rok 2014, nr VIN (...)). Własność powódki w odniesieniu do zajętych ruchomości ujawniona została także w karcie pojazdu, pozwoleniu czasowym i dowodzie rejestracyjnym, w których to dokumentach wskazano jednocześnie, że spółka (...) Sp. z o.o. z siedzibą w Z. jest jedynie użytkownikiem przedmiotowych ruchomości. W piśmie z dnia 30 listopada 2015 r. pełnomocnik pozwanej został wezwany do zwolnienia spod zajęcia ruchomości objętych pozwem. Pomimo wezwania ze strony powoda, pozwana do dnia wytoczenia powództwa nie skierowała do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Sieradzu wniosku o zwolnienie spod egzekucji ruchomości należących do powódki, (dowód: wydruk korespondencji powoda z Komornikiem Sądowym przy Sądzie Rejonowym w Sieradzu k. 16-17, kserokopia zawiadomienia osoby trzeciej o zajętych ruchomościach k. 18, kserokopia protokołu zajęcia ruchomości k. 19-20, kserokopia umowy najmu k. 21-23, kserokopia umowy leasingu finansowego k. 24-26, kserokopia umowy leasingu finansowego k. 27-29, kserokopia dowodu rejestracyjnego pojazdów k. 30- 31, 36-40, kserokopia faktur zakupu pojazdów k. 32-34, kserokopia wypisu z KRS k. 55-57, fax pisma akta Km583/15).

W pozwie z dnia 28 grudnia 2015 r. pełnomocnik powoda (...) wniósł o zwolnienie od egzekucji ruchomości w postaci ciągnika samochodowego M. (...), nr rej. (...), rok produkcji 2011 nr (...), naczepy ciężarowej K., nr rej. (...), rok produkcji 2015, nr VIN (...), naczepy ciężarowej K., nr rej. (...), rok produkcji 2014, nr VIN (...), zajętych u dłużnika, tj. spółki pod firmą (...) Sp. z o.o. z siedzibą w Z. przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Sieradzu B. R., sygn. akt KM 583/15, (pozew k. 2-7).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

W ocenie Sądu, roszczenie powódki zasługuje w całości na uwzględnienie.

Zgodnie z przepisem art. 841 k.p.c. osoba trzecia może w drodze powództwa żądać zwolnienia zajętego przedmiotu od egzekucji, jeżeli skierowanie do niego egzekucji narusza jej prawa (§ 1); powództwo można wnieść w terminie miesiąca od dnia dowiedzenia się o naruszeniu prawa, chyba że inny termin jest przewidziany w przepisach odrębnych (§ 3). Powództwo o zwolnienie zajętego przedmiotu od egzekucji stanowi środek merytorycznej obrony osoby trzeciej, której prawa zostały przez egzekucję naruszone. Powództwo ekscydencyjne, w przeciwieństwie do powództwa opozycyjnego, nie jest ukierunkowane na zwalczanie tytułu wykonawczego, ale zmierza do przeciwstawienia się prowadzeniu egzekucji z określonego przedmiotu. Podstawy do wytoczenia powództwa o zwolnienie zajętego przedmiotu od egzekucji występują wówczas, gdy w toku zajęcia zostały naruszone prawa osoby trzeciej (np. dana rzecz jest własnością tej osoby), przy czym, co podkreśla się w piśmiennictwie, chodzi o naruszenie tego rodzaju, że doszło do zajęcia takiego składnika majątkowego, z którego wierzyciel nie ma prawa zaspokoić swojej wierzytelności (zob. O. Marcewicz, Komentarz do art. 841 kpc, Lex 2014).

Powódka zasadnie wystąpiła z żądaniem tego typu ochrony i uczyniła to
w przepisanym terminie. Do dowiedzenia się przez powódkę o naruszeniu jej prawa doszło w dniu 27 listopada 2015 r. z chwilą doręczenia jej za pośrednictwem poczty elektronicznej zawiadomienia Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Sieradzu B. R. o dokonanym zajęciu ruchomości. Powódka wniosła pozew w dniu 22 grudnia 2015 roku, a zatem z zachowaniem miesięcznego terminu, o którym mowa w przepisie art. 841 § 3 k.p.c.

W tych warunkach, mając na uwadze zebrany w sprawie materiał dowodowy, należy stwierdzić, że żądanie powódki jest zasadne i ma swoje oparcie w treści art. 841 k.p.c. Podstawową przesłanką skorzystania z powództwa określonego w art. 841 k.p.c. jest wykazanie, że powódce przysługuje konkretne prawo rzeczowe do przedmiotu egzekucji. W niniejszej sprawie, zważywszy na przedmiot zajęcia, którym jest ciągnik samochodowy M. (...), nr rej. (...), rok 2011, nr VIN (...), naczepa ciężarowa K., nr rej. (...), rok 2015, nr VIN (...), naczepa ciężarowa K., nr rej. (...), rok 2014, nr VIN (...) dla skuteczności wytoczonego powództwa niezbędnym było wykazanie uprawnień powódki do tych ruchomości, które naruszyła skierowana do niego egzekucja.

Powódka wykazała, że zajęte w toku egzekucji prowadzonej przeciwko dłużniczce (...) Sp. z o.o. z siedzibą w Z. pojazdy stanowią jej własność. Wynika to z umowy najmu z dnia 4 maja 2015 r. (dot. ciągnika samochodowego M. (...), nr rej. (...), rok 2011, nr VIN (...)), umowy Leasingu (...) z dnia 1 września 2015 r. (dot. naczepy ciężarowej K., nr rej. (...), rok 2015, nr VIN (...)), umowy Leasingu (...) z dnia 30 września 2014 r. (dot. naczepy ciężarowej K., nr rej. (...), rok 2014, nr VIN (...)), z czasowego pozwolenia i dowodu rejestracyjnego. Powódka wykazała, że dłużniczka jedynie użytkowała przedmiotowe ruchomości i nie była ich właścicielką. Pozwana nie złożyła jakichkolwiek dowodów na okoliczność udowodnienia, że powódka nie jest właścicielką w/w pojazdów, nie sprostała zatem obowiązkowi wynikającemu z treści art. 6 k.c. Wprawdzie pełnomocnik pozwanego załączył do odpowiedzi na pozew kserokopie wydruku z bazy (...), ale po pierwsze kserokopie te nie zostały potwierdzone przez pełnomocnika za zgodność z oryginałem i jako takie nie mogą stanowić dowodu w niniejszej sprawie, zaś po drugie, wbrew twierdzeniom pełnomocnika pozwanego, nie wynika z nich w żaden sposób, iż właścicielami wskazanych pojazdów jest dłużniczka (...) Sp. z o.o. z siedzibą w Z.. Można zakładać jedynie, że oznaczenie podmiotu uprawnionego do ruchomości ujawnionego w wyżej cytowanej bazie może podlegać identyfikacji po numerze Regon. Jednakże pozwana nie przedłożyła sądowi danych umożliwiających taką identyfikację. Ponadto dane wynikające z tej bazy podlegają weryfikacji w kontekście konkretnych czynności prawnych, z których określone podmioty wywodzą swoje prawa do ruchomości. Takimi zaś czynnościami istotnymi w tej sprawie są powołane w pozwie umowy.

Mając powyższe na względzie Sąd uznał, iż skoro właścicielem ciągnika samochodowego M. (...), nr rej. (...), rok 2011, nr VIN (...), naczepy ciężarowej K., nr rej. (...) rok produkcji 2015 nr VIN (...), naczepy ciężarowej K., nr rej. (...), rok 2014, nr VIN (...) jest powódka, która złożyła pozew w ustawowym terminie, zasadnym było uwzględnienie powództwa w całości, stąd też orzeczono jak w pkt 1 wyroku, na podstawie art. 841 § 1 k.p.c.

O kosztach procesu należnych powódce orzeczono, jak w pkt 2 wyroku,
na podstawie art. 98 § 1 i § 3 k.p.c. Za stronę przegrywającą sprawę uznać należało pozwaną, z tego też względu zasądzono od pozwanej na rzecz powódki kwotę łączną 31.917,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, na którą składają się: opłata stosunkowa od pozwu w wysokości 17.500,00 zł - ustalona w oparciu o art. 13 ust. 1 pkt. 1 ustawy o kosztach sądowych
w sprawach cywilnych (tekst jedn. Dz. U. z 2014 roku, poz. 1025 ze zm.), kwota 14.400,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego - ustalona na podstawie § 2 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015 roku, poz. 1804), powiększona o kwotę 17,00 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.