Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I Ca 282/23 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Sieradzu z 2023-06-21

Sygn. akt I Ca 282/23

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 czerwca 2023 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu I Wydział Cywilny

w następującym składzie: Przewodniczący: sędzia Joanna Składowska

po rozpoznaniu w dniu 21 czerwca 2023 roku w Sieradzu na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa D. K. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) w C.

przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Wieluniu VIII Zamiejscowy Wydział Cywilny z siedzibą
w P. z dnia 30 marca 2023 r., sygn. akt VIII C 152/22

I.  oddala apelację;

II.  zasądza od (...) S.A. w W. na rzecz D. K. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) w C. 135 (sto trzydzieści pięć) złotych z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za czas po upływie tygodnia od doręczenia pozwanemu odpisu niniejszego wyroku do dnia zapłaty.

Sygn. akt I Ca 282/23

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z 30 marca 2023 r., wydanym w sprawie o sygn. akt VIII C 152/22, Sąd Rejonowy w Wieluniu VIII Zamiejscowy Wydział Cywilny z siedzibą w P. zasądził od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz powoda D. K. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) w C. kwotę 968,28 złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 25 lutego 2022 r. do dnia zapłaty (pkt 1) oraz kosztami procesu w wysokości 387,00 złotych
z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty (pkt 2).

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w oparciu o następujące ustalenia i wnioski:

W dniu 18 stycznia 2022 r. doszło do zdarzenia, w wyniku którego uszkodzeniu uległ samochód marki O. o nr rej. (...) stanowiący własność J. B. i P. B.. Odpowiedzialność cywilną sprawcy ubezpieczał pozwany. Po zgłoszeniu szkoda została zarejestrowana pod nr (...).01. W tym samym dniu poszkodowane zawarły z powodem umowę najmu pojazdu zastępczego, którym był R. Laguna. Strony ustaliły stawkę za dobę najmu pojazdu zastępczego za pierwsze 12 dni według stawki rynkowej stosowanej przez powoda, natomiast za dalszy okres według stawki wskazanej przez pozwanego, tj. 97,00 złotych. Łączny okres najmu trwał 23 dni. Po zwróceniu auta powód wystawił poszkodowanym fakturę Vat nr (...) na łączną kwotę 4 600 złotych brutto. Strona pozwana uznała za zasadny cały 23 dniowy okres najmu pojazdu zastępczego, uznając roszczenie do kwoty
2 744,13 złotych brutto.

W dniu 10 lutego 2022 r. poszkodowane zawarły z powodem umowę przelewu wierzytelności z tytułu odszkodowania przysługującej im wobec ubezpieczyciela odpowiedzialności cywilnej sprawcy zdarzenia.

Analizując zakres odpowiedzialności pozwanego, Sąd pierwszej instancji wskazał, iż ubezpieczyciel poinformował poszkodowane o możliwości zorganizowania najmu pojazdu zastępczego, jednak miało to miejsce 27 stycznia 2022 r. Pozwany nie wykazał, aby formularz ze zgłoszenia szkody z dnia 20 stycznia 2022 r. został udostępniony stronie poszkodowanej.
W związku z tym, biorąc pod uwagę 2 dniowy okres wypowiedzenia umowy z powodem, zasadnym było przyjęcia stawki najmu za auto zastępcze za okres od dnia najmu do dnia wypowiedzenia, tj. 29 stycznia 2022 r. według stawki rynkowej stosowanej przez powoda, natomiast za dalszy okres według stawki wskazanej przez pozwanego. Odszkodowanie z tytułu kosztów najmu w niniejszej sprawie powinno wynosić zatem łącznie 3 712,41 złotych brutto. Zasądzeniu podlegała różnica między tą sumą a kwotą wypłaconą. Odsetki ustawowe za opóźnienie zasądzono od dnia następnego po dniu wystawienia przez powoda faktury.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c.

Apelację od powyższego rozstrzygnięcia wywiódł pozwany zarzucając:

1.  naruszenie przepisów postępowania, które miało wpływ na wynik sprawy, tj.:

a.  art. 233 § 1 k.p.c. poprzez przekroczenie granicy swobodnej oceny dowodów, dowolną, jednostronną i sprzeczną z zasadami logiki i doświadczeniem życiowym ocenę zebranego w sprawie materiału dowodowego, tj. dowodu zeznań świadków J. B.
i P. B., poprzez niedostrzeżenie wynikającego z zeznań ww. świadków faktu, iż poszkodowane upoważniły powoda do działania w ich imieniu w toku likwidacji szkody,
a zatem czynności podejmowane przez powoda względem pozwanego, w tym czynność zgłoszenia szkody oraz przekazane powodowi w trakcie tego zgłoszenia informacje, w tym propozycja bezgotówkowego najmu pojazdu zastępczego były skuteczne w stosunku do poszkodowanych;

b.  art. 235 2 § 1 i § 2 k.p.c. w zw. z art. 227 k.p.c. poprzez pominięcie wnioskowanego przez pozwanego dowodu z dokumentów w postaci formularza zgłoszenia szkody z dnia 20 stycznia 2022 r., z którego wynikało, że propozycja najmu pojazdu zastępczego za pośrednictwem pozwanego przekazana została poszkodowanym już w dniu 20 stycznia 2022 r., a to za pośrednictwem powoda jako pełnomocnika poszkodowanych, zaś jej przekazanie miało miejsce w treści formularza zgłoszenia szkody,

- co w konsekwencji doprowadziło Sąd do błędnego przyjęcia, że propozycja najmu pojazdu zastępczego za pośrednictwem strony pozwanej przedstawiona została poszkodowanym w dniu 27 stycznia 2022 r., a zatem weryfikacja stawki dobowej do stawki obowiązującej
w wypożyczalni partnerskiej pozwanego nastąpić powinna od dnia 30 stycznia 2022 r., podczas gdy z prawidłowo poczynionych ustaleń faktycznych wynikać powinno, że propozycja ta złożona została już w dniu 20 stycznia 2022 r., a to za pośrednictwem powoda jako pełnomocnika poszkodowanych, a zatem weryfikacja stawki nastąpić powinna najpóźniej od dnia 23 stycznia 2022 r.;

2.  naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 17 w zw. z przepisem art. 16 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych poprzez jego błędne zastosowanie i przyjęcie, że stanowiący adekwatne następstwo zdarzenia koszt najmu pojazdu zastępczego wynosił w niniejszej sprawie 3 712,41 złotych, podczas gdy wynosić on powinien 3 147,57 złotych.

W oparciu o tak wskazane zarzuty skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku
w części poprzez oddalenie powództwa co do kwoty 564,84 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania za pierwszą instancję oraz kosztów postępowania apelacyjnego.

Powód domagał się oddalenia apelacji na koszt pozwanego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługiwała na uwzględnienie.

Wbrew zarzutom skarżącego, Sąd Rejonowy poczynił prawidłowe ustalenia faktyczne,

w takim zakresie, na jaki zezwalały przeprowadzone dowody, po dokonaniu ich oceny zgodnie z kryteriami wskazanymi w art. 233 k.p.c. Ustalenia te Sąd Okręgowy uznaje za własne.

Przede wszystkim nie doszło do pominięcia dowodu z dokumentu w postaci formularza zgłoszenia szkody z dnia 20 stycznia 2022 r. Dowód ten został oceniony, co znalazło wyraz
w uzasadnieniu rozstrzygnięcia. W ocenie Sądu pierwszej instancji, pozwany nie wykazał, aby wskazany dokument został udostępniony powodowi, jako pełnomocnikowi poszkodowanych. Wniosek ten uznać należy za prawidłowy. Takiego dowodu udostępnienia brak w aktach sprawy. Z materiału dowodowego wynika jedynie, że dokument został wygenerowany przez ubezpieczyciela z systemu komputerowego. Brak natomiast dowodu przesłania go na wskazany w zgłoszeniu adres mailowy. Z akt szkody załączonych na płycie CD wynika, że pierwsza korespondencja kierowana do zgłaszającego szkodę została przesłana 26 stycznia 2022 r. Przekazane pismo potwierdzające przyjęcie zgłoszenia opatrzone jest datą 26 stycznia 2022 r. Wiadomość mailowa i pismo zawierały informacje dotyczące zasad zwrotu kosztów pojazdu zastępczego i możliwości wynajmu samochodu od firm współpracujących z ubezpieczycielem.

W świetle powyższego przyjąć należy, że twierdzenie skarżącego, iż propozycja najmu pojazdu zastępczego za pośrednictwem strony pozwanej przedstawiona została poszkodowanym w dniu 20 stycznia 2022 r., a to za pośrednictwem powoda jako pełnomocnika poszkodowanych, pozostaje w sprzeczności ze zgromadzonymi w sprawie dowodami i to także tymi zaprezentowanymi przez pozwanego.

Wobec niezasadności zarzutu w zakresie błędnych ustaleń faktycznych, brak podstaw do przyjęcia, że weryfikacja stawki najmu nastąpić powinna najpóźniej od 23 stycznia 2022 r. Tym samym, przyjmując jako datę, od której należało stosować stawki najmu akceptowane przez ubezpieczyciela 29 stycznia 2022 r., Sąd Rejonowy nie naruszył powołanych przez skarżącego przepisów prawa materialnego regulujących zakres odpowiedzialności pozwanego.

Mając na uwadze powyższe, zgodnie z art. 385 k.p.c., Sąd Okręgowy oddalił apelację jako bezzasadną.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c.
w zw. z art. 391 § 1 k.p.c., zasądzając od pozwanego na rzecz powoda kwotę 135 złotych, stanowiącą wynagrodzenie pełnomocnika, obliczone na podstawie § 2 pkt 2 oraz § 10 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie
z dnia 22 października 2015 r.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Agata Similak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Sieradzu
Osoba, która wytworzyła informację:  sędzia Joanna Składowska
Data wytworzenia informacji: