Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Sieradzu

POSTANOWIENIE

Dnia 20 maja 2016 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Tomasz Choczaj

Protokolant: sekr. Joanna Wołczyńska - Kalus

po rozpoznaniu w dniu 20 maja 2016 roku w Sieradzu

na rozprawie

sprawy z wniosku D. M.

z udziałem A. K. oraz Komitetu Wyborczego W. A. K.

o wydanie orzeczenia w trybie art. 111 ustawy z dnia 05 stycznia 2011 roku Kodeks wyborczy

postanawia:

oddalić wniosek.

UZASADNIENIE

D. M. - pełnomocnik Komitetu Wyborczego Wyborców (...) dla Z. wniósł na podstawie art. 111 § 1 oraz art. 109 § 1, 2, 3 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. - Kodeks wyborczy (Dz. U. Nr 21, poz. 112 z późn. zm.), o:

- zdjęcie plakatów - banerów wyborczych ze słupów energetycznych,
|na których nie ma pozwolenia,

- zakazanie rozpowszechniania plakatów wyborczych bez wyraźnego oznaczenia komitetu wyborczego, od którego pochodzą,

- ukarania osób za rozpowszechniania plakatów wyborczych bez wyraźnego oznaczenia komitetu wyborczego, od którego pochodzą,

- wyjaśnienie sposobu finansowania usługi powieszenia plakatów –banerów,

- wyjaśnienie wprowadzania w błąd organów Policji i Straży Miejskiej poprzez twierdzenie o posiadanej decyzji na zajęcie pasa drogowego przez KWW A. K.,

- ukarania osób świadomie łamiących kodeks wyborczy,

- nakazanie uczestniczce postępowania A. K. wpłaty kwoty
10 000,00 zł na rzecz Towarzystwa (...).

W uzasadnieniu wniosku wskazano, iż w czasie trwającej kampanii wyborczej w wyborach uzupełniających do Rady Miasta Z., zarządzonych na dzień 22 maja 2016 roku, w dniu 19 maja 2016 roku na terenie miasta Z., okręg nr (...), ul. (...), ul. (...), i ul. (...) pojawiły się plakaty - banery na słupach energetycznych A. K. startującej z KWW A. K., bez odpowiedniej zgody.

Ponadto wnioskodawca wskazał, iż na stronie portalu (...) pojawił się artykuł prasowy zatytułowany „(...).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

D. M. jest pełnomocnikiem Komitetu Wyborczego Wyborców (...) dla Z., (bezsporne).

Kandydatem z ramienia Komitetu Wyborczego Wyborców Prawo
i Sprawiedliwość dla Z. w wyborach uzupełniających do Rady Miasta Z. jest T. P., (bezsporne).

W dniu 19 maja 2016 roku na terenie miasta Z., ul. (...), ul. (...) i ul. (...) pojawiły się plakaty - banery na słupach energetycznych A. K. startującej z KWW A. K., (bezsporne).

Na stronie portalu (...) pojawił się artykuł prasowy zatytułowany „(...), (bezsporne).

W dniu 19 maja 2016 roku D. M. zgłosił na Komendzie Powiatowej Policji w Z. zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa w w/w sprawie, (bezsporne).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 111 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. Kodeks wyborczy, jeżeli rozpowszechniane, w tym również w prasie w rozumieniu ustawy z dnia
26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe, materiały wyborcze, w szczególności plakaty, ulotki i hasła, a także wypowiedzi lub inne formy prowadzonej agitacji wyborczej, zawierają informacje nieprawdziwe, kandydat lub pełnomocnik wyborczy zainteresowanego komitetu wyborczego ma prawo wnieść do sądu okręgowego wniosek o wydanie orzeczenia: zakazu rozpowszechniania takich informacji; przepadku materiałów wyborczych zawierających takie informacje; nakazania sprostowania takich informacji; nakazania publikacji odpowiedzi na stwierdzenia naruszające dobra osobiste; nakazania przeproszenia osoby, której dobra osobiste zostały naruszone; nakazania uczestnikowi postępowania wpłacenia kwoty do 100.000 złotych na rzecz organizacji pożytku publicznego.

Warunkiem dochodzenia wskazanych wyżej roszczeń w trybie wyborczym jest zatem rozpowszechnienie nieprawdziwych informacji za pomocą materiałów wyborczych.

Rozpoznając sprawę w trybie wyżej wskazanego przepisu sąd bada czy zakwestionowana forma wypowiedzi jest materiałem wyborczym lub formą agitacji wyborczej, oraz czy informacje w nich podane są prawdziwe. Przywołany przepis dotyczy zatem podawanych w materiałach odnoszących się do kampanii wyborczej faktów.

Trzeba również dodać, że chodzi o wypowiedzi, które mają charakter agitacji wyborczej, rozpowszechnianej nie tylko w prasie, ale także na innych polach komunikacji społecznej, które są umieszczane z uwagi na trwającą kampanię wyborczą i pozostają w zawiązku z aktem wyboru, czy też umieszczane są w celu wpływu na wynik głosowania. Nie muszą zatem pochodzić od komitetów wyborczych.

Przepis art. 111 Kodeksu wyborczego ma na celu ochronę opinii publicznej przed rozpowszechnieniem informacji nieprawdziwych, a więc ma na względzie przede wszystkim dobro publiczne.

Mając powyższe na uwadze oraz zebrany w sprawie materiał dowodowy należy stwierdzić, że wnioskodawca nie zasługuje na ochronę określoną
w art. 111 § 1 Kodeksu wyborczego.

Zgodnie z treścią art. 109 Kodeksu wyborczego, materiałem wyborczym jest każdy pochodzący od komitetu wyborczego upubliczniony i utrwalony przekaz informacji mający związek z zarządzonymi wyborami. Ponadto materiały wyborcze powinny zawierać wyraźne oznaczenie komitetu wyborczego,
od którego pochodzą.

W art. 110 Kodeksu wyborczego wskazano, iż na ścianach budynków, przystankach komunikacji publicznej, tablicach i słupach ogłoszeniowych, ogrodzeniach, latarniach, urządzeniach energetycznych, telekomunikacyjnych
i innych można umieszczać plakaty i hasła wyborcze wyłącznie po uzyskaniu zgody właściciela lub zarządcy nieruchomości, obiektu albo urządzenia. Przy ustawianiu własnych urządzeń ogłoszeniowych w celu prowadzenia kampanii wyborczej należy stosować obowiązujące przepisy porządkowe. Przepis art. 109 stosuje się odpowiednio. Plakaty i hasła wyborcze należy umieszczać w taki sposób, aby można je było usunąć bez powodowania szkód.

Analizując treść wniosku i jego uzasadnienie należy uznać, że wnioskodawca nie powołuje się na naruszenie dóbr osobistych kandydata przez rozpowszechnianie nieprawdziwych informacji, lecz wskazuje na złamanie zasad kampanii wyborczej przewidzianych m. in. w art. 109 i 110 Kodeksu wyborczego, gdzie do postępowania w tych sprawach znajdują zastosowanie przepisy
o postępowaniu w sprawach o wykroczenia oraz odpowiednie przepisy ustawy Kodeks wyborczy, a nie przepis art. 111 § 1 Kodeksu wyborczego.

Podsumowując, w sprawie niniejszej nie zostały spełnione przesłanki określone w art. 111 § 1 Kodeksu wyborczego, dlatego wniosek podlegał oddaleniu.