Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Sieradzu

Przewodniczący

-

sędzia Jacek Klęk

Sędziowie

-

Marek Podwójniak

-

Aneta Świniarska

Protokolant

-

staż. Magdalena Tomczyk

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IIKa 37/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

0

1.CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Wieluniu z 21 listopada 2019 r. sygn. akt II K 137/19.

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

1.Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Poniżej przedstawiono zarzuty pogrupowane wg podstawy zaskarżenia.

I  Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na jego treść, polegający na błędnym ustaleniu, że oskarżony M. J. (1) działał umyślnie zarówno przy popełnieniu zarzuconych mu czynów, w sytuacji, gdy:

a)  żaden ze zgromadzanych w aktach sprawy dowodów nie wskazuje na działanie o charakterze umyślnym;

b)  poprzez motywowanie bezpodstawnego przyjęcia umyślności działań oskarżonego jego zdobytym w młodości wykształceniem ekonomicznym;

III  Obraza przepisów prawa materialnego w postaci:

2)  art. 56§1 k.k.s. w zw. z art. 56§2 k.k.s. poprzez jego nieprawidłową wykładnię i błędne zastosowanie poprzez uznanie oskarżonego winnym popełnienia oszustwa podatkowego, w sytuacji, gdy przestępstwo z art. 56 k.k.s. można popełnić jedynie umyślnie, zaś zgromadzony w sprawie materiał dowody nie daje podstaw do przyjęcia umyślności zarówno w zamiarze bezpośrednim, jak i ewentualnym, a dodatkowo z materiału wynika również, że oskarżony nie brał udziału w sporządzaniu i składaniu organowi podatkowemu deklaracji i oświadczeń; a także poprzez ich zastosowanie w sytuacji, gdy (...) jest odbiorcą nierzetelnej faktury, mającym jedynie uprawnienie do zwrotu z organu skarbowego podatkowej należności bądź zaliczenia jej na poczet własnych zaległości podatkowych lub bieżących bądź przyszłych własnych zobowiązań podatkowych, co nie stwarza wprost niebezpieczeństwa uszczuplenia podatku od towarów i (...), co stanowi znamię przedmiotowe przestępstwa z art. 56§1 k.k.s. (LEX komentarz do art. 56 k.k.s.);

3)  art. 61§1 k.k.s. poprzez jego nieprawidłową wykładnię oraz błędne zastosowanie wyrażające się w uznaniu oskarżonego winnym jego popełnienia, w sytuacji, gdy oskarżony nie zajmował się prowadzeniem, ewidenc-jonowaniem i przechowywaniem ewidencji/ksiąg rachunkowych w (...), oraz poprzez jego zastosowanie, gdy podstawa do braku kwalifikacji zdarzeń wynikających z wymienionych w zarzucie faktur VAT otrzymanych od firm outsourcingowych pojawiła się dopiero po wydaniu przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Wieluniu ośmiu decyzji podatkowych w dniu 30 czerwca 2016 roku; a także poprzez zastosowanie przepisu gdy materiał dowody sprawy nie pozwala na przyjęcie umyślności po stronie sprawcy;

4)  art. 62§2 k.k.s. poprzez jego nieprawidłową wykładnię oraz niewłaściwe zastosowane wyrażające się w uznaniu oskarżonego winnym, gdy żaden ze znajdujących się w aktach sprawy dowodów nie wskazuje aby oskarżony podejmował decyzję o posługiwaniu się zakwestionowanymi fakturami, zaś świadek A. B. wprost zeznała, że to ona opłacała faktury i decydowała o zaliczeniu ich w poczet kosztów działalności oraz obniżeniu podatku należnego; co więcej także profesjonalne podmioty księgowo-rachunkowe prowadzące ewidencje rachunkowe w (...) i sporządzające deklaracje dla organów podatkowych, nie miały jakichkolwiek podstaw do przypuszczeń, iż otrzymywane faktury mogą zostać w przyszłości zakwestionowane przez organy podatkowe; a także poprzez jego zastosowanie mimo braku umyślności działań oskarżonego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Na wstępie wskazać należy, że zarzuty apelacji mają charakter mieszany. Z treści apelacji wynika przy tym wprost, iż błąd w ustaleniach faktycznych jest konsekwencją uchybień natury procesowej. Co zaś tyczy się obrazy prawa materialnego i te pozostają pochodną oceny zasadności ustalenia przez Sąd umyślności działania oskarżonego oraz wiążą się z oceną zasadności zarzutów skonkretyzowanych w pkt. II. Dlatego też Sąd wspólnie je opisał i wspólnie do niech się odniesie.

W niniejszych zarzutach skarżący nie kwestionując ustaleń faktycznych odnośnie funkcji sprawowanej przez M. J. w (...) domaga się ustalenia, że w praktyce oskarżony samodzielnie bądź nawet we współdziałaniu z innymi nie podejmował decyzji, nie rozumiał rzeczywistego celu zawarcia umów outsourcingu pracowniczego i, mimo posiadanego wykształcenia ekonomicznego, nie mógł mieć wątpliwości, co do tego, że możliwe jest kilkudziesięcioprocentowe obniżenie kosztów działalności przedsiębiorstwa bez zmiany pracowników i ich liczby oraz wysokości ich wynagrodzeń wyłącznie poprzez zawarcie umów outsourcingu – w sytuacji gdy to wiązało się przecież z koniecznością opłacenia usług agencji pośrednictwa pracy.

Sąd I instancji w swoich wywodach faktycznie odniósł się do wykształcenia oskarżonego – tyle że poczynione ustalenia, w tym w szczególności niezmienność stanowisk i zakresów obowiązków pracowników, ich podległości służbowej oraz wysokości wynagrodzeń jasno – nawet dla osoby bez wykształcenia ekonomicznego – wskazują na oczywistą, elementarną niezgodność rachunku ekonomicznego. Skarżący przy tym kwestionował jakąkolwiek możliwość przypisania umyślności działania oskarżonego, czy to w zamiarze bezpośrednim, czy ewentualnym. Należy wskazać jednak, że umyślność działania oskarżonego wynika już z samego zakresu obowiązków, do których oskarżony był, zgodnie z umową, zobowiązany z racji pełnionej w przedsiębiorstwie funkcji, co przy uprawnieniu do reprezentacji samodzielnie bądź we współdziałaniu z innym członkiem zarządu powoduje ustalenie, że nie mógł nie podejmować decyzji w sposób świadomy. Wskazać należy, że z dowodów zgromadzonych na potrzeby prowadzenia sprawy (jak, np. protokół Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników (...) z 29 czerwca 2012 r. w przedmiocie zatwierdzenia sprawozdania finansowego i sprawozdania z działalności Spółki; sprawozdanie finansowe za 2012 r. z informacją o zakończeniu roku obrotowego stratą w kwocie 600.093,56 zł oraz o wypłacie członkom zarządu w tym roku obrotowym wynagrodzeń w wysokości 109.020,00 zł) wynika, że oskarżony nie był figurantem a decydentem. Pełnił rolę kierownika jednostki w myśl przepisów ustawy o rachunkowości. Podpisywał jako prezes zarządu sprawozdanie finansowe i sprawozdanie z działalności spółki, brał udział w podejmowaniu uchwał o wypłacie wynagrodzenia członkom zarządu czy podejmował uchwały w przedmiocie udzielenia absolutorium członkom zarządu. W kontekście choćby wspomnianych dokumentów wykształcenie oskarżonego ma znacznie istotne bo daje pewność, że treść dokumentów rozumiał. Trudno przy tym przyjąć nieświadomość oskarżonego co do kwestii mających istotne znaczenie dla funkcjonowania spółki, takie jak kwestia outsourcingu. Pojęcie umyślności rozstrzyga art. 9 Kodeksu karnego. Należy wskazać, że zgodnie z §1 powołanego przepisu istota umyślności kształtuje się w zamiarze popełnienia czynu zabronionego. Do istoty zamiaru wchodzi przede wszystkim świadomość elementów rzeczywistości objętej ustawowymi znamiona przedmiotowymi oraz wola zrealizowania założeń czynności w warunkach wskazanych w przepisie sankcjonującym określone zachowanie. Świadomość zaś to odzwierciedlenie rzeczywistości w psychice sprawcy czynu zabronionego. Do przypisania zamiaru nie jest konieczna świadomość bezprawności zachowania. Sprawca może uznawać, że jego zachowanie nie realizuje znamion czynu zabronionego, a zatem zachowana jest legalność jego działania. Brak świadomości wpływa bowiem jedynie na winę, a więc „zarzucalność” czynu, co w niniejszej sprawie wobec braku jakichkolwiek wyłączeń wobec oskarżonego (jak niemożność rozpoznania znaczenia czynu czy pokierowania swoim postępowaniem) było możliwe. Warto przy tym podkreślić, że nie wszystkie znamiona przedmiotowe przestępstwa wymagają odbicia w psychice sprawcy czynu w momencie realizowania czynu. Sprawca może bowiem poczynić pewne założenia przy swoistej świadomości, że jego zachowanie może nie być do końca uznawane za zgodne z regułami prawnymi, a jednocześnie nie dokonać samodzielnej wykładni w tym zakresie poprzez zaniechanie. Sprawca bowiem „nie myśli językiem ustawy” i nie analizuje realizacji każdego znamienia, a Sąd nie jest zobligowany do osobnego badania świadomości i woli na każdym etapie realizowania znamienia czasownikowego, składającego się na całokształt zachowania przy popełnianiu czynu zabronionego. Kwestia świadomości oskarżonego w niniejszej sprawie dotyczy podania nieprawdy w deklaracjach podatkowych, a nie skuteczności zawarcia umów outsourcingu – oskarżony został pociągnięty do odpowiedzialności nie za podpisanie umów, lecz za podanie nieprawdy w deklaracjach podatkowych. Gdyby oskarżony podawał prawdę co do charakteru działań firm outsourcingowych, odprowadzając przy tym należny podatek, to wówczas sama niezgodność podpisanych umów z istotą prowadzenia outsourcingu nie byłaby przedmiotem badania organów podatkowych. Podanie nieprawdy jest wyłącznie konsekwencją zawarcia umów. Wywody te mają na celu wskazanie, że oskarżony nie musiał „chcieć” zrealizowania każdego znamienia przestępstwa poprzez swoje zachowanie bądź zaniechanie, lecz w zamiarze bezpośrednim, przy świadomości nie do końca kompatybilności umowy z przepisami podatkowymi, celowo nie zbadać jej w stopniu wymaganym od osoby piastującej jego stanowisko. Takie jednak założenie wskazywałoby na zamiar ewentualny i tak można by przyjąć przy założeniu znacznie większej wiarygodności złożonych wyjaśnień. Sąd Okręgowy podziela jednak zdanie Sądu Rejonowego w zakresie przyjęcia wyjaśnień oskarżonego za niewiarygodne. W praktyce bowiem sprowadzają się one do odsuwania od siebie, jako pełniącego funkcję prezesa spółki handlowej, jakichkolwiek obowiązków związanych z nadzorowaniem jej działalności. Jest to nie tylko sprzeczne z pozostałym materiałem dowodowym, przede wszystkim zeznaniami świadków, których to zeznań w swej istocie (jeżeli chodzi o przypisanie mu obowiązków w firmie) skarżący nie kwestionuje, ale także logiką i doświadczeniem życiowym, albowiem istotą pełnienia funkcji kierowniczej jest decyzyjność osoby spółką zarządzającej, jak i przyjmowanie przez taką osobę odpowiedzialności za działanie własne i firmy, w tym także w zakresie spraw podatkowych czy karnych jak w niniejszym postępowaniu. Oskarżony miał świadomość ciążących na nim obowiązków podatkowych i posiadał wystarczającą wiedzę pozwalającą mu na zrozumienie, że podpisane umowy outsourcingu są co najmniej wątpliwe pod kątem prawnym, ale w celu zmaksymalizowania dochodów spółki, a przy tym i swoich, zdecydował się postąpić wbrew przepisom prawa. Oskarżony sprawował wynikającą z umowy oraz faktycznego sprawowania obowiązków czynności zarządcze w spółce i miał dzięki temu możliwość kontroli nad jej sprawami. Działania związane z zatrudnianiem firm outsourcingowych związane przy tym były z chęcią zmaksymalizowania zysków poprzez świadome wyprowadzenie pieniędzy z bezpośredniego obrotu spółki i dokonanie bezprawnej optymalizacji podatkowej. Warto przy tym dodać, że kwestie outsourcingu dotyczą zazwyczaj podmiotów zatrudniających setki pracowników, gdy bezpośrednie sprawowanie kontroli nad nimi narażałoby firmę na zbyt duże koszty lub służy usprawnieniu działania przedsiębiorstwa. (...) pozwala na koncentrację procesów zarządczych w kwestiach kluczowych dla rozwoju przedsiębiorstwa, a także na zwiększenie elastyczności struktury firmy na bodźce związane z prowadzeniem działalności gospodarczej na danym rynku. W niniejszej sprawie (...) (...) nie zatrudniała wielkiej liczby osób i choć oczywiście działanie outsourcingowe nie jest zakazane w przypadku mniejszych przedsiębiorstw, tak w tej sprawie budzi to uzasadnione podejrzenia co do celów zawarcia takich umów.

Zarzuty obrazy prawa materialnego ze względu na ich konstrukcję są de facto zarzutami błędu w ustaleniach faktycznych w połączeniu z naruszeniem zasady swobodnej oceny dowodów w zakresie wyjaśnień oskarżonego. Skarżący bowiem kwestionuje przypisanie określonych przepisów pod jego działania sprawcze odtworzone w ustaleniach faktycznych wywiedzionych z uznanych za wiarygodne dowodów. Kwestia podania nieprawdy w niniejszej sprawie nie budzi wątpliwości, albowiem to na skarżącym ciążyły obowiązki decyzyjne związane z pełnioną funkcją. Oskarżony miał możliwość zachowania zgodnego z prawem, jednak celowo dopuścił się w tym zakresie naruszeń. Sąd Okręgowy nie będzie przy tym przytaczał znamion przestępstw z art. 56, 61 czy 62 k.k.s, albowiem w uzasadnieniu wyroku pierwszoinstancyjnego uczynił to Sąd Rejonowy. Jest to przy tym zbędne dla rozstrzygnięcia słuszności zarzutów, a to z uwagi na kaskadową ich konstrukcję opisaną powyżej.

Wniosek

O zmianę i uniewinnienie oskarżonego lub uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zgromadzony materiał dowodowy oraz analiza wyroku Sądu I instancji nie dały podstaw do wzruszenia orzeczenia.

3.2.

I  Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na jego treść, polegający na błędnym ustaleniu, że oskarżony M. J. (1) działał umyślnie zarówno przy popełnieniu zarzuconych mu czynów, w sytuacji, gdy:

c)  zarówno z wyjaśnień oskarżonego, jak i zeznań świadków, w tym prowadzącej księgowość w (...), pracownika (...) (...) M. T. oraz P. W., a także ze złożonych do akt interpelacji poselskich, doniesień medialnych, jednoznacznie wynika, że w okresie popełnienia zarzuconego czynu, tj. listopad 2012 – październik 2013, oraz z wówczas obowiązującej linii orzeczniczej sądów powszechnych, nie było jakichkolwiek podstaw do przypuszczeń, że umowy zawierane z wymienionymi spółkami wpisanymi na państwową listę agencji pośrednictwa pracy mogą w przyszłości zostać zakwestionowane jako pozorne;

d)  z zeznań pracownika (...) C. M. (...) wynika, że o nieuczciwych praktykach wymienionych firm oferujących outsourcing pracowniczy oraz podstawach umożliwiających zakwestionowanie zawieranych z nimi umów outsourcingu Urząd dowiedział się w okolicach 2015 roku, tj. ponad 2 lata po czynie opisanym w zarzucie;

e)  organ podatkowy w swoich decyzjach, w których wskazuje na pozorność zawieranych umów powołuje się na zapadłe już po czasie popełnienia zarzuconych oskarżonemu czynów orzeczenie Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 6 XI 2013 r., sygn. akt IV U 1026/13, wydane w związku ze świadczeniem na rzecz bliżej nieokreślonego podmiotu przez (...) usług outsourcingu pracowniczego;

f)  z akt sprawy wynika, że spółki oferujące outsourcing pracowniczy były wpisane na listę agencji pracy, działały w sposób całkowicie legalny i już od pewnego czasu, zaś z doniesień medialnych oraz interpelacji poselskich wynika, że umowy outsorcingu z wymienionymi spółkami zawarło w sposób całkowicie nieświadomy ich ewentualnego zakwestionowany około 500 przedsiębiorców w całym kraju;

k)  decyzje Naczelnika Urzędu Skarbowego w Wieluniu uznające umowy outsourcingu pracowniczego za pozorne i określające ponownie wysokość p.tu. zostały wydane dopiero w dniu 30 czerwca 2016 roku, i dopiero po tym jak organy państwowe na terenie całego kraju zaczęły ostrzegać przed działalnością i podważać rzetelność wymienionych trzech firm outsourcingowych, nie dotyczyło to działań (...)

II  Obrazę przepisów prawa procesowego, która miała wpływ na treść orzeczenia poprzez naruszenie:

1)  art. 7 k.p.k. i art. 410 k.p.k. poprzez dokonanie dowolnej i wybiórczej oraz rażąco stronniczej oceny zgromadzonych w sprawie dowodów wyrażające się w:

a)  nieprawidłowej ocenie treści wyjaśnień oskarżonego i uznanie ich za niewiarygodne z powodu rzekomej sprzeczności z treścią zeznań świadków, tj. A. B., P. G., M. T., P. W., którzy to świadkowie w sposób spójny oraz konsekwentny z wyjaśnieniami oskarżonego zeznali, że w czasie zawierania umów outsourcinu oraz rozliczania otrzymanych z tego tytułu faktur, tj. 2012-listopad 2013, nie było jakichkolwiek podstaw do przypuszczeń, że umowy zawierane ze spółkami wpisanymi na państwową listę agencji pośrednictwa pracy mogą zostać zakwestionowane i uznane jako pozorne;

III  Obrazę przepisów prawa materialnego w postaci:

5.  art. 10§1, ewentualnie §4 k.k.s. poprzez nieprawidłowe niezastosowanie w sytuacji, gdy nie można pociągnąć do odpowiedzialności karnej skarbowej osoby prowadzącej wadliwie księgę, gdy jest ona przekonana, że prowadzi ją w sposób prawidłowy; a ponadto osoby zarówno oskarżony, jak i osoby prowadzące księgi rachunkowe (...), jak i osoby sporządzającej i składające deklaracje podatkowe spółki, wyraźnie pozostawały w usprawiedliwionej czasem i okolicznościami nieświadomości późniejszego zakwestionowania ważności umów outsourcingowych i wynikłej z tego karalności.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Choć w ujęciu logicznym umyślność działania oskarżonego nie zostawia cienia wątpliwości, wobec nawiązania przez skarżącego do zmian w orzecznictwie odnośnie umów outsourcingu pracowniczego trzeba podkreślić, że już w czerwcu 2012 r. Sąd Najwyższy wskazał na kryteria oceny skuteczności umowy outsourcingu pracowniczego (wyroki w sprawach I PK 10/12 i I PK 235/11 z 14 czerwca 2012 r. LEX nr OSNP 2013/13-14/150 oraz 1250558). Z powodów podniesionych przy omawianiu powyższych zarzutów oskarżony winien dokonać przy tym samodzielnych ustaleń w oparciu o wszechstronną analizę prawną, czy podpisane umowy mieściły się w ramach zasad działania outsourcingu. Z samej treści tychże umów można było przyjąć, że mamy do czynienia z umową pozorną, nie zaś z rzeczywistą umową outsourcingu. Wpisanie podmiotu na państwową listę agencji pośrednictwa pracy nie jest równoznaczne z zgodnością z prawem każdej z podpisywanych przezeń umowy. Brak jednolitości orzecznictwa w tym zakresie (choć jak wskazano wyżej – istniał wyrok SN) nie zwalniał oskarżonego jako kierownika przedsiębiorstwa od zbadania jej pod kątem legalności z przepisami powszechnie obowiązującymi, w szczególności Kodeksu cywilnego. Dowiedzenie się przy tym przez Urząd Skarbowy o nieuczciwych praktykach firm zawierających outsourcing pracowniczy ponad dwa lata po okresie opisanym w zarzucie, nie zwalnia z odpowiedzialności spoczywającej na oskarżonym. Osoba pełniąca funkcję Prezesa spółki obowiązana była do przestrzegania przepisów, w tym w szczególności do badania zgodności zawieranych umów z przepisami prawa powszechnie obowiązującymi. Wpis firm prowadzących outsourcing na państwową listę agencji pośrednictwa pracy nie zwalnia z obowiązku sprawdzania umów pod kątem prawnym (nawet jeżeli przyjęlibyśmy zamiar ewentualny popełnienia przestępstwa, choć jak wskazano wyżej, oskarżony z zamiarem bezpośrednim dopuścił się jego popełnienia). Jak sam oskarżony wskazywał, korzystał z usług własnego prawnika, któremu w wypadku wątpliwości powinien przekazać umowy do zbadania pod kątem ich legalności. Niezbędność takiego postępowania w ocenie Sądu wynikała przy tym z już wcześniejszych doświadczeń oskarżonego, który miał nie mieć zaufania do prawnika zatrudnionego przez A. W. (obsługującego (...)). Miał on być bowiem autorem zapisu odnośnie reprezentacji spółki, który to zapis został zakwestionowany jako zbyt lakoniczny przez Sąd w Katowicach. Oskarżony sam jednak stwierdził, że „nie mógł chodzić z każdą umową do swojego prawnika”. W tej sytuacji trudno uznać, aby nawet przy przydaniu pełnej wiarygodności jego wyjaśnieniom w tym zakresie, można było stwierdzić, że dopełnił swoich obowiązków w należyty sposób. Równocześnie powołanie się na fakt zawarcia takich umów również przez inne podmioty w całej Polsce nie zwalnia z odpowiedzialności zbadania umów przez oskarżonego. Z samej bowiem treści umów wynika w sposób jednoznaczny, że miały one charakter pozorny. Przejęcie jedynie spraw kadrowo-płacowych przy braku jakichkolwiek innych obowiązków należących do pracodawcy wskazują na świadomość i przyzwolenie co do przejęcia pracowników ze szkodą dla ich pozycji pracowniczej (uprawnień) w celu optymalizacji podatkowej. Równocześnie Sąd zaznacza, że umyślność oskarżonego przejawia się w zamiarze bezpośrednim, zgodnie z omówieniem przedstawionym przy rozstrzyganiu zasadności powyższych zarzutów. Rzekoma zatem nieświadomość oskarżonego co do rzetelności prowadzenia księgi pozostaje w rażącej dysproporcji z tym, co wynika z materiału dowodowego. Warto zresztą pamiętać, że czym innym jest obsługa księgowa podatnika, a czym innym merytoryczna ocena zasadności wydatków w oparciu o przedstawiane podatnikowi przez kontrahentów faktury. Ostateczne decyzje oraz odpowiedzialność spoczywa jednak na oskarżonym, jako pełniącym funkcję Prezesa spółki.

Wniosek

O zmianę i uniewinnienie oskarżonego lub uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Zgromadzony materiał dowodowy oraz analiza wyroku Sądu I instancji nie dały podstaw do wzruszenia orzeczenia.

3.3.

I  Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na jego treść, polegający na błędnym ustaleniu, że oskarżony M. J. (1) działał umyślnie zarówno przy popełnieniu zarzuconych mu czynów, w sytuacji, gdy:

g)  po zawarciu umów outsourcingu wymienione spółki odebrały dokumentację pracowniczą ze (...), samodzielnie prowadziły kadry i rozliczenia pracowników, wypłacały pracownikom wynagrodzenie, wystawiały za swoją usługę w każdym miesiącu na rzecz (...) (...) (...) sp. z o.o fakturę, którą spółka ta za każdym razem regulowała;

l)  Sąd Rejonowy w Wieluniu, w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia przyznaje, że wymienione firmy outsourcingowe rzeczywiście w pewnym zakresie realizowały na rzecz (...) usługę polegającą na prowadzeniu dokumentacji pracowniczej i płaceniu wynagrodzeń, jednak pomija ten fakt przyjmując bezkrytycznie, w ślad organami podatkowymi, że żadna usługa nie miała miejsca i doszło do zawyżenia podatku naliczonego w wysokości w kwotach równych otrzymanym i opłaconym fakturom.

II  Obrazę przepisów prawa procesowego, która miała wpływ na treść orzeczenia poprzez naruszenie:

3.  art. 7 k.p.k. i art. 410 k.p.k. poprzez dokonanie dowolnej i wybiórczej oraz rażąco stronniczej oceny zgromadzonych w sprawie dowodów wyrażające się w:

d)  bezpodstawnym założeniu przez Sąd w uzasadnieniu orzeczenia, że kancelarie podatkowe oraz księgowe współpracujące ze (...) nie badały pod jakimkolwiek związanym z rozliczeniami rachunkowo-podatkowymi względem umów zawieranych przez spółkę i otrzymywanych oraz wystawianych faktur, tylko bezrefleksyjnie i automatycznie księgowały jako przychód lub koszt działalności wszystkie otrzymane od kogokolwiek dokumenty, faktury czy inne dowody księgowe, co w konsekwencji spowodowało błąd w ustaleniach faktycznych sprawy.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

(...) w najprostszym ujęciu oznacza przeniesienie wydzielonej części przedsiębiorstwa do zarządzania innemu podmiotowi, przy czym nie jest to przeniesienie wycinka działań na konkretnym polu, lecz zlecenie prowadzenia określonych spraw w całości wyłącznie innej firmie. W niniejszej sprawie doszło do naruszenia zasady działania firmy outsourcingowej. Prowadzenie jedynie dokumentacji pracowniczej i wypłacanie wynagrodzeń nie wypełniała wymaganych przepisami prawa obowiązków takiej firmy, lecz stanowi czynność zleconą, regulowaną na podstawie przepisów prawa cywilnego. Aby działalność outsourcingowa w niniejszej sprawie była zgodna z zasadami, musiałaby dotyczyć całości spraw pracowniczych, a więc do faktycznego przejścia pracowników (...) (...) do nowego pracodawcy. Nie można bowiem z ogólnych i wymaganych przepisami prawa zasad prowadzenia outsourcingu „wybierać” poszczególnych zagadnień, którymi firma się zajmie, i z tego tytułu przyjmować, że doszło do zrealizowania umowy w pełnym zakresie. Należy przy tym zaznaczyć, że umowa outsourcingu jako umowa nienazwana, a zatem nie znajdująca definicji legalnej w kodeksie cywilnym, wymaga szczególnie pilnego i uważnego studiowania jej warunków w celu zgodności z przepisami powszechnie obowiązującymi. Zasady prowadzenia działalności outsourcingowej oraz warunki skuteczności zawieranych umów zostały omówione w ww. wyroku SN z 14 czerwca 2012 r. w sprawie I PK 10/12.

Trudno przy tym stwierdzić, aby Sąd I instancji uznał, że żadna usługa nie była prowadzona przez firmy outsourcingowe na rzecz (...) Sąd Rejonowy wskazał jedynie, że umowy zawarte przez spółkę z firmami outsourcingowymi nosząc cechy umów pozornych, prowadziły do obejścia przepisów podatkowych, a tym samym tylko częściowe wyczerpywanie takich umów nie może być traktowane jako działanie zgodne z prawem. Reasumując – pewne czynności były wykonywane przez firmy outsourcingowe, jednak w ocenie Sądu miały one co najwyżej charakter zlecenia, nie zaś umów outsourcingowych.

Wniosek

O zmianę i uniewinnienie oskarżonego lub uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zgromadzony materiał dowodowy oraz analiza wyroku Sądu I instancji nie dały podstaw do wzruszenia orzeczenia.

3.4.

I  Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na jego treść, polegający na błędnym ustaleniu, że oskarżony M. J. (1) działał umyślnie zarówno przy popełnieniu zarzuconych mu czynów, w sytuacji, gdy:

h)  (...) prowadziła wówczas wyłącznie prowadząca księgowość A. B. oraz doradca podatkowy P. N. (1), którzy jako jedyni zajmowali się sprawami rachunkowo-księgowymi, w tym podejmowali decyzje o uwzględnianiu otrzymanych faktur w kosztach działalności spółki, a także sporządzaniem deklaracji oraz oświadczeń składanych następnie organowi podatkowemu;

i)  deklarację VAT-7 za listopad 2012 sporządziła i podpisała A. B., deklaracje VAT-7 za styczeń - kwiecień i czerwiec - październik 2013 sporządził i podpisał P. N. (1) (zewnętrzna (...)), zebrany w sprawie materiał dowodowy wskazuje, że oskarżony M. J. (1) nie brał udziału w sporządzaniu i wypełnianiu oraz składaniu do organów podatkowych deklaracji opisanych w zarzucie, a także decyzjach o uwzględnianiu faktur w kosztach działalności spółki;

j)  faktury wystawiane przez firmy outsourcingowe trafiały do A. B. lub P. N. (1), którzy je płacili oraz dokonywali stosownych zapisów w ewidencjach rachunkowych, co odbywało się bez wiedzy konsultacji i jakiegokolwiek udziału oskarżonego.

II  Obrazę przepisów prawa procesowego, która miała wpływ na treść orzeczenia poprzez naruszenie:

1.  art. 7 k.p.k. i art. 410 k.p.k. poprzez dokonanie dowolnej i wybiórczej oraz rażąco stronniczej oceny zgromadzonych w sprawie dowodów wyrażające się w:

b)  założeniu, że jeżeli oskarżony posiada wykształcenie ekonomiczne to celem jego działania przy zawieraniu umów outsourcingu było wyłącznie uzyskanie podstawy do obniżenia należności z tytułu podatku VAT, pomijając przy tym fakt, wszystkie otrzymane faktury, z których wynikał obowiązek zapłaty podatku VAT zostały w całości uregulowane, a o ich uwzględnieniu lub nie w ewidencjach rachunkowych spółki i deklaracjach podatkowych decyzję podejmowali wyłącznie księgowa A. B., lub dorada podatkowy P. N. (2);

III Obrazę przepisów prawa materialnego w postaci:

1.  art. 9§3 k.k.s., poprzez błędne przyjęcie, iż oskarżony był osobą zajmującą się w warunkach tego artykułu obsługą księgową podatnika, decydowaniem o uwzględnianiu otrzymanych faktur w kosztach działalności spółki oraz sporządzaniem deklaracji lub oświadczeń składanych następnie organowi podatkowemu, gdy z materiału dowodowego (deklaracje VAT-7 od X. (...). (...)), zeznań świadków np. A. B., wyjaśnień oskarżonego, wynika, że obsługą księgową podatnika (...) zajmowała się A. B. oraz P. N. (1);

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Co tyczy się zarzutu sprzeczności ustaleń z treścią zeznań świadków, tj. A. B., P. G., M. T., P. W. – Sąd Rejonowy nie stwierdził, by obsługą księgową podatnika (...) nie zajmowali się A. B. oraz P. N. (1). Rzecz w tym, czego skarżący zdaje się nie dostrzegać i co konsekwentnie pomija, że czym innym jest obsługa księgowa podatnika, a czym innym merytoryczna ocena zasadności wydatków w oparciu o przedstawiane podatnikowi przez kontrahentów faktury. Za to w (...) odpowiedzialny był oskarżony.

Wniosek

O zmianę i uniewinnienie oskarżonego lub uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zgromadzony materiał dowodowy oraz analiza wyroku Sądu I instancji nie dały podstaw do wzruszenia orzeczenia.

3.5.

I  Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na jego treść, polegający na błędnym ustaleniu, że oskarżony M. J. (1) działał umyślnie zarówno przy popełnieniu zarzuconych mu czynów, w sytuacji, gdy:

m)  w ocenie Sądu zaniżono podatek należny za marzec 2014 roku o kwotę 11.387,44 zł, gdy z pisma Komornika Sądowego z dnia 5 marca 2019 roku wynika, że podatek VAT od sprzedaży został przez Komornika odprowadzony na rachunek organu podatkowego i nie doszło do zaniżenia podatku należnego, ani nawet do narażenia na uszczuplenie podatku, gdyż mimo braku ujęcia sprzedaży w księgach spółki (...) został w sposób zgodny z obowiązującym prawem odprowadzony;

II  Obrazę przepisów prawa procesowego, która miała wpływ na treść orzeczenia poprzez naruszenie:

1.  art. 7 k.p.k. i art. 410 k.p.k. poprzez dokonanie dowolnej i wybiórczej oraz rażąco stronniczej oceny zgromadzonych w sprawie dowodów wyrażające się w:

c)  przyjęcie wbrew treści pisma Komornika Sądowego przy sądzie Rejonowym w Jędrzejowie M. F., z dnia 5 marca 2019 roku, sygn. akt Km 1551/13, że w związku ze sprzedażą w trybie egzekucji komorniczej w marcu 2014 roku, spółka zaniżyła podatek należny za marzec 2014 o kwotę 11.387,44 zł, gdzie wprost z akt komorniczych wynika, że nie doszło ani do narażenia na uszczuplenie ani do zaniżenia podatku należnego, gdyż został on odprowadzony w odpowiedniej wysokości;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Należy podkreślić, że zakres obowiązków komornika w kontekście odpowiedzialności za podatek od towarów i usług należny od dostawy dokonywanej w trybie czynności egzekucyjnych nie zwalnia samego dłużnika z obowiązku uwzględnienia przychodu w deklaracji podatkowej. Trzeba przy tym dodać, że z niekwestionowanych w tym zakresie ustaleń Sądu meriti wynika, że zwłoka w ujawnieniu tego w deklaracjach sporządzanych w imieniu (...) wynikała z wyraźnych poleceń oskarżonego, które nie miały nic wspólnego z obowiązkami komornika.

Wniosek

O zmianę i uniewinnienie oskarżonego lub uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zgromadzony materiał dowodowy oraz analiza wyroku Sądu I instancji nie dały podstaw do wzruszenia orzeczenia.

3.6.

II  Obrazę przepisów prawa procesowego, która miała wpływ na treść orzeczenia poprzez naruszenie:

5.  art. 113§1 k.k.s. i art. 8§1 k.p.k. poprzez przyjęcie, że ustalając stan faktyczny i oceniając materiał dowody sprawy Sąd jest związany ustaleniami oraz decyzjami organów podatkowych, pomimo, że w postępowaniu o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe zasada samodzielności jurysdykcyjnej sądu karnego obowiązuje stosownie do art. 113 k.k.s. i w tym postępowaniu nie podlega ani osłabieniu, ani dalszym wyjątkom niż określone w art. 8§2 k.p.k. Sąd karny jest legitymowany do tego, aby samodzielnie badać kwestię istnienia zobowiązania podatkowego oraz wysokość podatku określonego decyzją organów administracyjnych (Zgoliński Igor (red.). Kodeks karny skarbowy. Komentarz, Opublikowano: WKP 2018, LEX);

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Kwestia rozważań na temat uznania zawartych umów za nieważne była już przedmiotem oceny. W tym miejscu ponownie, za Sądem Apelacyjnym w Lublinie w sprawie II AKz 334/09, warto przytoczyć, że „Skoro decyzje organów podatkowych mają decydujące znaczenie dla ustalenia istnienia zobowiązania podatkowego czy jego wysokości, rodzą po stronie podatnika określone skutki finansowe, zapadają w trybie odrębnych przepisów, przewidujących ich instancyjną kontrolę, w tym nadzwyczajny środek zaskarżenia, to należy je potraktować jako rozstrzygnięcie «kształtujące stosunek prawny» w rozumieniu art. 8§2 k.p.k.”. W tej sytuacji po stronie Sądu nie istnieje obowiązek badania ich legalności w rozumieniu prawa cywilnego, lecz Sąd zobowiązany jest do oceny karnistycznej zachowania oskarżonego.

Sąd Okręgowy podkreśla przy tym, że poczynione przez Sąd Rejonowy ustalenia faktyczne uznaje decyzje organów podatkowych odnośnie pozorności umów outsourcingowych zawartych przez oskarżonego w imieniu (...) (...) za słuszne. Przemawia za tym analiza treści tych umów i ich rzeczywistego zakresu, tego co faktycznie powierzono agencjom pracy. W ocenie Sądu już uprzednio wyrażonym umowy te dotyczyły wyłącznie zlecenia realizacji niektórych z czynności przedsiębiorstwa, nie zaś zorganizowanego połączenia zasobów, którego celem jest prowadzenie działalności gospodarczej, czyli przedsiębiorstwa lub jego odrębnej jednostki gospodarczej. W tym aspekcie podmiotem zarządzającym nadal pozostawała firma kierowana przez oskarżonego, zaś agencje świadczył na jej rzecz jedynie usługi kadrowe i płacowe. Nie doszło do zmiany zakładu pracy ani nawet jego części. Zakres czynności świadczonych przez (...) we (...), K.U.K.-E.F.I. (...) + (...) + (...) + (...) w O., (...) w Ł., czy (...) we (...) na rzecz (...) (...) (...) nie odpowiadał outsourcingowi bo nadal to po stronie (...) (...) pozostawało ustalenie struktury kierownictwa, hierarchii pracowników, umożliwienie im dysponowania środkami materialnymi w celu świadczenia umówionej pracy, urządzeniami, itp.

Wniosek

O zmianę i uniewinnienie oskarżonego lub uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zgromadzony materiał dowodowy oraz analiza wyroku Sądu I instancji nie dały podstaw do wzruszenia orzeczenia.

3.7.

II  Obrazę przepisów prawa procesowego, która miała wpływ na treść orzeczenia poprzez naruszenie:

3)  art. 5§2 k.p.k. poprzez rozstrzygnięcie niedających się usunąć wątpliwości dotyczących okoliczności popełnienia zarzuconych oskarżonemu czynów na niekorzyść oskarżonego;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut ten ma charakter lakoniczny i niepełny, albowiem skarżący w żaden sposób nie odniósł się (bezpośrednio przy omawianiu tego zarzutu) z jakimi wątpliwościami rozstrzygniętymi na niekorzyść oskarżonego Sąd miał do czynienia przy ocenie sprawy. Stanowi to obowiązek skarżącego, bowiem Sąd nie jest zobligowany do samodzielnego poszukiwania wątpliwości niewskazanych. Warto jednak dodać, że w ocenie Sądu Okręgowego w niniejszej sprawie takie wątpliwości nie zachodzą. Nie można przy tym przyjąć, aby to wskazane w innych zarzutach nieprawidłowości zdaniem skarżącego były wystarczające dla uzasadnienia powyższego zarzutu - obowiązek wykazania zarzutu spoczywa na skarżącym i nie można tego wymogu obejść poprzez „rozrzucenie” błędów Sądu I instancji po całej apelacji.

Wniosek

O zmianę i uniewinnienie oskarżonego lub uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zgromadzony materiał dowodowy oraz analiza wyroku Sądu I instancji nie dały podstaw do wzruszenia orzeczenia.

3.8.

II  Obraza przepisów prawa procesowego, która miała wpływ na treść orzeczenia poprzez naruszenie:

4)  art. 413 par. 1 pkt. 4 k.p.k. poprzez jego nieprawidłowe zastosowanie wyrażające się w błędnym opisie czynu zabronionego, który nie obejmuje opisem wszystkich elementów czynu mających znaczenie dla prawidłowej kwalifikacji prawnej, gdyż zachowania oskarżonego nieprzystaje do znamion ustawowych przestępstwa, które wskazuje przyjęta kwalifikacja prawna;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

I ten zarzut ten nie został rozwinięty w uzasadnieniu apelacji. W ocenie Sądu Okręgowego nie doszło do uchybienia proceduralnego przytoczonego przez skarżącego przepisu. Przepis ten stanowi bowiem jedynie o wymogach formalnych wyroku, w tym zawartości opisu czynu, czemu w niniejszej sprawie Sąd Rejonowy sprostował. Opis czynu przypisanego oskarżonemu zawiera wszystkie niezbędne, a przewidziane prawem, do pociągnięcia do odpowiedzialności, elementy.

Wniosek

O zmianę i uniewinnienie oskarżonego lub uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zgromadzony materiał dowodowy oraz analiza wyroku Sądu I instancji nie dały podstaw do wzruszenia orzeczenia.

1.OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

1.ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Rejonowego w Wieluniu z 21 listopada 2019 r. sygn. akt II K 137/19.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Zgromadzony materiał dowodowy i rozważania przedstawione przez Sąd I instancji przekonały Sąd Okręgowy, że zarzuty zgłoszone przez obrońcę oskarżonego w apelacji nie są słuszne. Z analizy akt sprawy wynika bowiem w sposób jednoznaczny, że oskarżony umyślnie, w zamiarze bezpośrednim, dokonał złożenia nierzetelnych deklaracji podatkowych poprzez podanie nieprawdy w deklaracjach dla podatku od towarów i usług VAT - 7 za wskazane w zarzucie miesiące, jak i spowodowanie nierzetelności prowadzonych ewidencji dla potrzeb podatku od towarów i usług za wskazane okresy rozliczeniowe. W ocenie Sądu zarzuty podniesione w apelacji stanowią wyłącznie bezzasadną polemikę z prawidłowym rozstrzygnięciem Sądu I instancji i wybiórczo podchodzą do istoty przestępstwa, za które oskarżony został skazany.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437§2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437§2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454§1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

1.Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2.a i b

W oparciu o art. 636§1 k.p.k., w związku z nieuwzględnieniem apelacji oskarżonego, Sąd Okręgowy zasądził od niego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 1.440 zł tytułem opłaty za II instancję (na podstawie art. 8 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych - tekst jednolity: Dz.U. z 1983r., Nr 49, poz. 223 ze zm.) a także obciążył go wydatkami postępowania odwoławczego w kwocie 20 złotych, nie znajdując jakichkolwiek podstaw do zwolnienia go z obowiązku uiszczenia tych należności.

1.PODPIS