II Ka 158/20 - wyrok Sąd Okręgowy w Sieradzu z 2020-11-04
Sygn. akt II Ka 158/20
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
4 listopada 2020 r.
Sąd Okręgowy w Sieradzu II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: sędzia Małgorzata Chojnowska
Protokolant: sekr. Aleksandra Politowicz
1.przy udziale Prokuratora Rejonowego w Poddębicach Marka Wojtysiaka
2.po rozpoznaniu 7 października i 4 listopada 2020 roku
3.sprawy K. B.
4.oskarżonego o czyn z art. 226§ 1 k.k. i art. 224 § 2 k.k. w zw. z art. 11§ 2 k.k.
5.na skutek apelacji obrońcy oskarżonego,
6.od wyroku Sądu Rejonowego w Łasku VII Zamiejscowego Wydziału Karnego w Poddębicach
7.z 15 czerwca 2020 r. sprawie VII K 207/19,
Uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Łasku VII Zamiejscowemu Wydziałowi Karnemu w Poddębicach.
UZASADNIENIE |
|||||||||||||||||||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
IIKa 158/20 |
|||||||||||||||||
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
0 |
||||||||||||||||||
1. CZĘŚĆ WSTĘPNA |
|||||||||||||||||||
1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
|||||||||||||||||||
Wyrok Sądu Rejonowego w Łasku VII Zamiejscowego Wydziału Karnego w Poddębicach z 15 czerwca 2020 roku wydany w sprawie VIIK 207/19 |
|||||||||||||||||||
1.2. Podmiot wnoszący apelację |
|||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
|||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel posiłkowy |
|||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel prywatny |
|||||||||||||||||||
☒ obrońca |
|||||||||||||||||||
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
|||||||||||||||||||
☐ inny |
|||||||||||||||||||
1.3. Granice zaskarżenia |
|||||||||||||||||||
1.1.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
|||||||||||||||||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
||||||||||||||||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
|||||||||||||||||
☐ |
co do kary |
||||||||||||||||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
||||||||||||||||||
1.1.2. Podniesione zarzuty |
|||||||||||||||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
|||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
||||||||||||||||||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
||||||||||||||||||
☐ |
|||||||||||||||||||
☐ |
brak zarzutów |
||||||||||||||||||
1.4. Wnioski |
|||||||||||||||||||
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
||||||||||||||||
2.
Ustalenie faktów w związku z dowodami |
|||||||||||||||||||
1.5. Ustalenie faktów |
|||||||||||||||||||
1.1.3. Fakty uznane za udowodnione |
|||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|||||||||||||||
2.1.1.1. |
|||||||||||||||||||
1.1.4. Fakty uznane za nieudowodnione |
|||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|||||||||||||||
2.1.2.1. |
|||||||||||||||||||
1.6. Ocena dowodów |
|||||||||||||||||||
1.1.5. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
|||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
|||||||||||||||||
1.1.6.
Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
|||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
|||||||||||||||||
3. STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
|||||||||||||||||||
Lp. |
Zarzut |
||||||||||||||||||
3.1. |
Obraza przepisów postępowania, to jest art. 5 § 2 k.p.k. i art. 7 k.p.k. poprzez niepowzięcie przez Sąd uzasadnionych wątpliwości co do sprawstwa oskarżonego, pomimo że na takie wątpliwości wskazuje obiektywna, a nie jednostronna ocena materiału dowodowego, co mogło mieć wpływ na treść orzeczenia przez dokonanie błędnych ustaleń faktycznych w zakresie popełnienia przez oskarżonego czynu |
☒ zasadny ☐ częściowo zasadny ☐ niezasadny |
|||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
|||||||||||||||||||
Zarzut apelacyjny obrońcy oskarżonego jest zasadny. W chwili wydawania przez Sąd I instancji wyroku, w sprawie istniały dwie wersje przebiegu zdarzenia z 19 czerwca 2019 roku. Pierwszą stanowiły wyjaśnienia oskarżonego i zeznania E. B., która wezwała na interwencję policjantów. Przy czym świadek (...) została w tej sprawie po raz pierwszy przesłuchana dopiero 17 lutego 2020 roku, czyli ponad pół roku od zdarzenia. Z drugiej strony Sąd dysponował zeznaniami pokrzywdzonych policjantów. Na etapie postępowania przed Sądem I instancji nie było w sprawie najważniejszego dowodu to jest nagrania zdarzenia, którego dokonał oskarżony swoim telefonem komórkowym. W toku rozpoznania apelacji oskarżony dostarczył ten dowód w postaci płytki z nagraniem, które zostało odtworzone na rozprawie. Z tego nagrania wyłania się inny, niż ustalił Sąd Rejonowy stan faktyczny. Oskarżony w toku interwencji na podwórku pani (...) używał słów wulgarnych i obraźliwych wobec policjantów: „won”, policja ku…a”, „panie (...) h..j”, „panie h..j tam jakiś”, „proszę spie…ać”, „wypie…ać”, „spie….ajcie stąd”,’ „pan jest idiotą”, „pier…olisz k…wa”, „poje….ło was”, „poje….ało was” to z analizy tych słow trudno się doszukać ustalonych przez Sąd słów „debile”, „psy je…ane”. Nie słychać w nagraniu gróźb (tych Sąd I instancji nie przyjął). Nie ma także mowy o szarpaniu za odzież policjanta i uderzeniu ręką w bark. Jeżeli te okoliczności wystąpiły to należy to precyzyjnie ustalić , w którym momencie. Jest to o tyle istotne, że zarówno zarzut aktu oskarżenia, jak i przyjęty przez Sąd opis czynu ogranicza się do zdarzenia w miejscowości (...) gminy (...), województwa (...). A przecież wiadomo, że zdarzenie z udziałem oskarżonego nie zakończyło się na posesji świadka (...). Miało swój epilog w Komendzie Powiatowej Policji w (...), gdzie oskarżony zniszczył dwa włączniki systemu alarmowego – a to wynika nie tylko z zeznań świadków, ale też z protokołu oględzin z k.14-15 akt sprawy. Ustalenia wymaga także, czy dostarczona płytka z nagraniem jest nagraniem dokonanym bez skrótów i odzwierciedla całe zdarzenie z udziałem oskarżonego i interweniujących policjantów w miejscowości (...). Z drugiej strony mamy zeznania interweniujących policjantów, którzy zaraz po zdarzeniu sporządzili notatki służbowe i byli przesłuchani w sprawie zarówno w postępowaniu przygotowawczym, jak i sądowym. W konfrontacji z dostarczonym nagraniem należy stwierdzić, że te zeznania delikatnie mówiąc mijają się z prawdą, w zakresie używanych przez oskarżonego słów. Czy była używana wobec tych świadków przemoc, to na podstawie dostarczonego nowego dowodu trudno to stwierdzić, bo nagranie urywa się z chwilą zakładania oskarżonemu kajdanek. W tej sytuacji wypada skonstatować, że wywiedziona apelacja nie stanowi jedynie polemiki z argumentami zawartymi w pisemnych motywach wyroku. Kontrola odwoławcza i dopuszczenie przedstawionego dowodu w postaci nagrania z telefonu komórkowego oskarżonego przebiegu zdarzenia spowodowała uznanie, że Sąd orzekający dopuścił się w zaskarżonym wyroku błędów w ustaleniach faktycznych. |
|||||||||||||||||||
wniosek |
|||||||||||||||||||
Zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
|||||||||||||||||||
Wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego nie jest zasadny. Z dostarczonego Sądowi odwoławczemu nowego dowodu w sprawie nie sposób stwierdzić, że oskarżony swoim zachowaniem nie wyczerpał dyspozycji art. 226 § 1 k.k., przy czym postępowanie sądowe przed Sądem Rejonowym nie dostarczyło precyzyjnego wyjaśnienia sprawy, a to dlatego, że oskarżony na tym etapie nie dostarczył kluczowego dowodu, chociaż Sąd wzywał go do jego dostarczenia. W ocenie sądu odwoławczego, sąd pierwszej instancji w sposób należyty przeprowadził postępowanie dowodowe w sprawie, po czym poczynił trafne ustalenia faktyczne skutkujące uznaniem sprawstwa oskarżonego w zakresie przypisanego mu w części dyspozytywnej wyroku czynu, ale na obecnym etapie postępowania ta ocena jest niepełna i wiadomo to dopiero po przeprowadzeniu postępowania odwoławczego. |
|||||||||||||||||||
4. OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
|||||||||||||||||||
4.1. |
Przebieg interwencji nagranej telefonem komórkowym oskarżonego. |
||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
|||||||||||||||||||
Sąd II instancji nie mógł pominąć tego dowodu dostarczonego przez oskarżonego na rozprawie odwoławczej, tym bardziej, że na podstawie odsłuchanego nagrania przebieg zdarzenia odbiega od opisanego w akcie oskarżenia i przyjętego przez Sąd I instancji. |
|||||||||||||||||||
5. ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
|||||||||||||||||||
1.7. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
|||||||||||||||||||
5.1.1. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
|||||||||||||||||||
1.8. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
|||||||||||||||||||
5.2.1. |
Przedmiot i zakres zmiany |
||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach zmiany |
|||||||||||||||||||
1.9. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
|||||||||||||||||||
1.1.7. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
|||||||||||||||||||
5.3.1.1.1. |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||||||||||||||||||
5.3.1.1.2. |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||||||||||||||||||
5.3.1.2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||||||||||||||||||
Dostarczone przez oskarżonego nagranie telefonem komórkowym, o czym oskarżony informował interweniujących policjantów, przebiegu zdarzenia wymaga analizy Sądu I instancji pod kątem ustalenia czy nagranie to nie zawiera skrótów, w celu ukrycia niekorzystnych dla oskarżonego fragmentów przebiegu zdarzenia. Ponownie należy przesłuchać oskarżonego i świadków, w szczególności pokrzywdzonych, którym należy odtworzyć dostarczone nagranie i skonfrontować to ze złożonymi przez nich wcześniej zeznaniami. Precyzyjnego przesłuchania tych świadków wymaga także procedura pod kątem ustalenia czy i kiedy miało miejsce szarpanie za odzież policjanta i uderzenie go w bark przez oskarżonego. Jest to istotne także z punktu przyjętej wcześniej kwalifikacji prawnej czynu oskarżonego z art. 224 § 2 k.k. |
|||||||||||||||||||
5.3.1.4.1. |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||||||||||||||||||
1.1.8. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
|||||||||||||||||||
1.10. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
|||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
||||||||||||||||||
6. Koszty Procesu |
|||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
||||||||||||||||||
7. PODPIS |
|||||||||||||||||||
Małgorzata Chojnowska |
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Sieradzu
Osoba, która wytworzyła informację: sędzia Małgorzata Chojnowska
Data wytworzenia informacji: