Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Sieradzu

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 279/19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

0

1CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

1Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Obraza art. 7 kpk i art. 410 kpk poprzez niewłaściwą i niepełną ocenę zgromadzonego materiału dowodowego, w szczególności poprzez uznanie wyjaśnień oskarżonych K. M. (1), K. S. i J. S. (1) oraz zeznań świadka Z. S. za niewiarygodne w zakresie, w jakim wskazywali, że wymienieni oskarżeni byli ofiarami pobicia przez innych oskarżonych, tj. uczestników "osiemnastki" J. S. (2) lub próbowali nieść jedynie pomoc swoim najbliższym, przy jednoczesnym daniu wiary niewiarygodnym wyjaśnieniom oskarżonych T., S. i N..

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd Rejonowy właściwie ocenił zebrany materiał dowodowy, w tym dowody osobowe. Odmowa dania wiary relacjom oskarżonych K. S., J. S. (1) i K. M. (1) oraz świadka Z. S. co do tego, iż wymienieni oskarżeni byli wyłącznie stroną atakowaną została należycie uzasadniona. Ocena wyjaśnień oskarżonych K. S., J. S. (1) i K. M. (1) dokonana przez Sąd Rejonowy (strona 15 i dalsze uzasadnienia) zasługuje na akceptację, a apelacja jest w tym zakresie wyłącznie polemiczna. Sąd Okręgowy podziela stanowisko Sądu I instancji, iż zeznania świadka Z. S. mają na celu ochronę oskarżonych wywodzących się z kręgu osób mu bliskich, a świadek dążąc do poprawy ich sytuacji procesowej pomija w swej relacji to, co wskazuje na ich wolę walki oraz jej realizację. Podobnie należy ocenić twierdzenia świadka K. M. (2). Sąd przedstawił w sposób czytelny, które zachowania oskarżonych zostały uznane za atak, a nie obronę i dlaczego. Oskarżeni zresztą części takich zachowań, jakie im przypisano, wcale nie kwestionowali, a jedynie odmiennie interpretowali je jako uprawnioną obronę, z czym sąd się nie zgodził i do czego sąd odniósł się m.in. na stronie 12 uzasadnienia. Sąd Okręgowy odsyła do uważnej lektury uzasadnienia wyroku, w którym Sąd Rejonowy w Sieradzu dokonuje wykładni art. 158 § 1 kk, wskazując kiedy można rozpatrywać jakieś zachowania zaistniałe podczas bójki czy pobicia jako działania podjęte w obronie koniecznej (strona 21 uzasadnienia). Sąd Okręgowy w pełni podziela stanowisko Sądu I instancji, że czynności podejmowane przez oskarżonych K. M. (1), K. S. i J. S. (1) nie mieszczą się w granicach tam przedstawionych. Wskazać należy, że z faktu, iż spośród gości obu imprez to wymienieni oskarżeni doznali najcięższych obrażeń nie wynika jeszcze, że nie byli aktywni w walce. Opinia biegłego lek. med. M. F. wskazała, że urazy rąk mogły być równie dobrze skutkiem zadawania ciosów - tzw. uderzenia boskerskie, upadków, a nie tylko otrzymania w te części ciała kopniaków czy razów i także o tym Sąd I instancji się wypowiedział. W sprawie zgromadzono szereg relacji osób, wśród których byli zarówno pracownicy lokalu, goście K. S., jak i uczestnicy obcej imprezy, w tym tacy, którzy w ogóle nie wzięli udziały w zajściu. Ich relacje dają obraz całej sytuacji i pozwalają na podzielenie oceny sądu co do wiarygodności poszczególnych dowodów. I tak, dla przykładu: oskarżonego K. S. obciążają zeznania A. N., która opowiada o bardzo agresywnym "dziadku" - jej zdaniem najbardziej aktywnym uczestniku bójki, zeznania J. S. (2), który twierdzi, że ten oskarżony zadawał uderzenia, wciągał w krzaki, a potem tam wciągnięte osoby bił, czy wyjaśnienia oskarżonych Ł. T., M. T. (1) i M. T. (2), którzy podali, iż M. T. (2) był m.in. przez niego bity w krzakach, tujach. Z kolei o agresji J. S. (1) mówią, np.: A. S., która opisuje go jako mężczyznę bez koszuli, który uderzył ją w głowę, a jej szwagra Z. Z. w twarz, E. B. wskazująca, że oddał jej swój telefon, zdjął koszulę, po czym ruszył biegiem w kierunku bijących się (co wskazuje, iż szykował się "jak na ring", a nie spontanicznie odciągał napastników), bracia M., M. i Ł. T. opowiadający o "współpracy " ojca i syna podczas bicia M. w krzakach. W sprawie zgromadzono także relacje wskazujące na aktywny udział K. M. (1) w zajściu - A. S. i J. S. (2) mówią o agresywnym starszym mężczyźnie, który doznał złamania nosa, a Z. S. o szarpaniu się K. M. (1) w tujach przy płocie z jakimś chłopakiem po tym, jak ruszył tam na pomoc K. S.. Jednocześnie podkreślić trzeba, iż brak jest w sprawie wskazań na agresywne zachowania na placu przez budynkiem np. D. S. czy Z. S.. Powyższe obrazuje, iż nie było tak, aby uczestnicy jednej imprezy pomawiali równo wszystkich uczestników drugiej z zabaw o napaść. Gdyby bowiem tak było, to także inni goście uroczystości S. byliby wskazywani jako napastnicy. Skoro więc w relacjach osób przesłuchiwanych jedni mężczyźni określani są tylko jako obserwatorzy, albo nie są wymieniani wcale, a inni opisywani są jako agresorzy, to przemawia to za tym, iż relacjonujący przedstawiają fakty w sposób wiarygodny, opierając się na swoich spostrzeżeniach, a nie kłamią działając z chęci odwetu.

Wniosek

zmiana wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonych od popełnienia czynu z art. 158 § 1 kk

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Brak podstaw do zmiany zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonych od popełnienia czynu wyczerpującego dyspozycję art. 158 § 1 kk bowiem ocena zgromadzonego materiału dowodowego dokonana przez Sąd Rejonowy była prawidłowa.

3.2.

Błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, że K. M. (1) brał udział w bójce oraz na przyjęciu, że oskarżeni K. M. (1), J. S. (1) i K. S. działali z zamiarem bezpośrednim - chcieli wziąć udział w bójce.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd I instancji prawidłowo ocenił materiał dowodowy i dokonał ustaleń faktycznych w oparciu o dowody wiarygodne, nie dopuścił się błędu ani w zakresie tego, iż zachowanie K. M. (1) wyczerpuje znamiona udziału w bójce, ani też co do tego, że on i pozostali wyżej wymienieni oskarżeni działali z zamiarem przyłączenia się do grupy bijących, a nie przerwania walki. Wbrew twierdzeniom skarżącego, Sąd I instancji wskazał, m.in. na stronie 26 uzasadnienia, na czym polegało zachowanie oskarżonego K. M. (1). Sąd Okręgowy podziela stanowisko Sądu I instancji w zakresie tego, iż K. M. (1) przyłączając się do osób bijących się w tujach nie był wyłącznie rozdzielającym awanturników lecz także uczestnikiem bójki zadającym ciosy.

Wniosek

zmiana wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonych od popełnienia czynu z art. 158 § 1 kk

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Brak podstaw do zmiany wyroku bowiem poczynione przez Sąd I instancji ustalenia faktyczne, także w zakresie strony podmiotowej, są prawidłowe. Słusznie sąd ten uznał, iż oskarżeni K. S., J. S. (1) i K. M. (1) działali umyślnie z zamiarem bezpośrednim.

3.3.

Błąd w ustaleniach faktycznych polegający na uznaniu, że działania oskarżonych K. S., J. S. (1) i K. M. (1) cechował "istotny", wysoki stopień winy i społecznej szkodliwości, błędna ocena stopnia winy oskarżonych poprzez pryzmat obrażeń R. K., które nie były efektem zarzucanego im czynu

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ocena stopnia społecznej szkodliwości czynu oskarżonych K. M. (1), K. S. i J. S. (1) dokonana przez Sąd Rejonowy jest prawidłowa. Atakowane było jedno z najistotniejszych dóbr prawnie chronionych - zdrowie wielu osób, którym groziła poważna szkoda fizyczna. Wskazać należy, iż Sąd I instancji wcale nie oceniał stopnia społecznej szkodliwości zachowań wyżej wskazanych oskarżonych poprzez pryzmat obrażeń R. K.. Przecież na stronie 27 uzasadnienia sąd ten wprost pisze, iż brak jest podstaw do przypisania im następstw zdarzenia w postaci obrażeń tej osoby, a następnie - na stronie 31 uzasadnienia - wskazuje, jakie okoliczności brał pod uwagę przy wymiarze kary. Przywoływane w apelacji sformułowanie sądu zawarte w uzasadnieniu na stronie 27 odnosić należy do działań tych osób, które atakowały R. K., a zatem z ustalonych sprawców - wyłącznie M. N..

Wniosek

zmiana wyroku poprzez warunkowe umorzenie postępowania wobec K. S., J. S. (1) i K. M. (1)

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sąd I instancji zastosował właściwą reakcję karną, zasadnie nie skorzystał z dobrodziejstwa instytucji warunkowego umorzenia postępowania karnego. Wymierzona kara jest karą najłagodniejszego rodzaju z katalogu kar i uwzględnia w stopniu należytym te okoliczności, które mają wpływ na ocenę społecznej szkodliwości czynu, w szczególności zaś to, że oskarżeni ponieśli już negatywne konsekwencje swojego czynu - doznali dotkliwych urazów oraz to, iż to nie od ich agresji rozpoczęły się wydarzenia tej nocy. Skutkiem prawidłowego wyważenia okoliczności łagodzących i obciążających było wymierzenie samoistnej grzywny w sytuacji, gdy przypisany im czyn zagrożony był wyłącznie karą pozbawienia wolności. Również sam wymiar grzywny jest właściwy.

1OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

1ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

wyrok Sądu Rejonowego w Sieradzu utrzymano w mocy w całości (co do winy, kary i pozostałych rozstrzygnięć w nim zawartych)

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

niezasadność zarzutów podniesionych w apelacji i brak uchybień, które należałoby uwzględnić z urzędu

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.15.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

1Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

O kosztach orzeczono na podstawie art. 636 § 1 kpk obciążając oskarżonych opłatami za II instancję (na podstawie art. 3.1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych /Dz. U. z 1983r. Nr 49, poz. 223 z późn. zm./) oraz wydatkami (ryczałtem za doręczenia pism w postępowaniu przed Sądem II instancji, tj. kwotą po 20 zł od każdego z oskarżonych ustaloną na podstawie § 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 roku w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym /Dz.U. z 2003r., nr 108, poz. 1026/).

1PODPIS