Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Sieradzu

Przewodniczący

-

sędzia Jacek Klęk

Protokolant

-

staż. st. sekr. sąd. Zdzisława Dróżdż

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 285/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Wieluniu z 24 sierpnia 2022 r. wydany w sprawie II K 679/21

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku i mający wpływ na jego treść, a polegający na błędnym przyjęciu przez Sąd I Instancji, iż oskarżony urządzał gry na automatach, w sytuacji gdy z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie wynika, że oskarżony nie urządzał gier na automatach, gdyż automaty, w czasie gdy znajdowały się w lokalu - były wyłączone i nie dało się ich uruchomić ani na nich grać, a gracze i funkcjonariusze (...) nie mogli na nich grać, przez co uznać należy, iż zebrany w sprawie materiał dowodowy nie pozwala na ustalenie, że gry były urządzane bądź prowadzone, tym bardziej przez cały lipiec 2020 r. jak to wskazano w wyroku albowiem samo ustawienie w lokalu automatów, które były wyłączone i których nie dawało się włączyć, na których nikt nie grał, a nawet nikt na nim nie mógł zagrać - nie wyczerpuje znamion przypisanego oskarżonemu „urządzania gier".

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Analiza i treści zarzutu i uzasadnienia apelacji dowodzi jej wyłącznie polemicznego charakteru. Skarżący nawet nie precyzuje dowodów, w oparciu o które Sąd dokonał rzekomo błędnych ustaleń odnośnie „urządzania gier hazardowych” przez oskarżonego. Co więcej treść apelacji wskazuje na to, że skarżący myli dwa niezależne znamiona modalne czynu z art. 107 k.k.s. tj. „urządzanie gier hazardowych” oraz ich „prowadzenie”. Oskarżony był jedyną osobą upoważnioną do działania w imieniu (...) Spółki z o.o. bowiem był prezesem jednoosobowego zarządu tejże bez ustanowionej prokury (dane z KRS k. 60-64). Oskarżony był przy tym także właścicielem 40 z ogółu 50 udziałów na które dzielił się kapitał zakładowy owej spółki. Stan taki istniał, od co najmniej 04 marca 2019 r. (data ujawnienia wpisu w KRS k. 60-64). Dwa urządzenia ujawnione w kontenerze, w O., przy ul (...) opatrzone były naklejkami z danymi spółki (...): nazwą, adresem nr NIP i KRS. Niezależnie od tego na każdym z urządzeń była naklejka o treści „ Serwis Nr (...)-298-590”, co do którego ustalono, że jego wyłącznym abonentem od chwili uruchomienia pozostaje spółka oskarżonego, przy czym uruchomienie numeru miało miejsce już w czasie gdy oskarżony był prezesem zarządu przedmiotowej spółki (rejestracja 05.09.2019), a numer był cały czas aktywny (do chwili udostępnienia dachach przez operatora). Powyższe oznacza, że umowę z operatorem na ten numer zawarł oskarżony, bo tylko on był do tego uprawniony. To bezpośrednio dowodzi, że oskarżonym był osobiście i bezpośrednio zaangażowany w proces urządzania gier na automatach ujawnionych 09 lipca 2020 r. w O.. Ma rację skarżący, że w chwili czynności na miejscu ujawnienia automatów nie prowadzono gier losowych, gdyż urządzenia nie były podłączone do zasilania oraz sieci. Oskarżonemu przypisano jednak nie prowadzenie gier hazardowych, a ich urządzanie, czyli ogół czynności umożliwiających prowadzenie gier hazardowych. Do tych niewątpliwie należy udostępnienie własnego numeru telefonu – służącego graczom i obsłudze salonu do kontaktu z serwisem. Sąd zwraca przy tym uwagę, że wg niekwestionowanych ustaleń Sądu Rejonowego opartych na zeznaniach W. N. (1) oraz R. P. (1), a sprowadzających się do tego, że wbrew ustaleniom z chwili ujawnienia śmierci G. P., urządzenia zabezpieczone w kontenerze („kawiarence” wg R. P.) działały i korzystali z nich gracze, w tym świadek R. P. 2-3 razy na kilka dni przed śmiercią G. P.). Nie jest więc tak, że istniała tylko jakaś hipotetyczna możliwość prowadzenia gier hazardowych (bo i opinii biegłego skarżący nie kwestionuje) ale te konkretne urządzenia były na kilka dni przed śmiercią G. P. (ujawniona 09 lipca 2020 r.) w tym celu wykorzystywane.

Sąd nie lekceważy dowodu związanych z najmem nieruchomości (k. 94-104), w tym tych poświadczających regularne opłacanie czynszu przez inny podmiot niż spółka oskarżonego (w części także z uwzględnieniem opłat za energię), jednak odpowiedzialność oskarżonego jako wyłącznie zarządzającego spółką (...) nie wyłącza odpowiedzialności innych podmiotów choćby w zakresie pomocnictwa.

Podsumowując znamię modalne „urządzanie gier hazardowych” nie wymaga stwierdzenia w chwili kontroli, że urządzenie znajdujące się kilkadziesiąt kilometrów od miejsca przebywania oskarżonego było aktywne, czy nawet podłączone do sieci. Urządzanie wspomnianych gier bowiem to nie uruchomienie urządzenia i nadzór jego działania po uruchomieniu, a ogół czynności poprzedzających możliwość owego uruchomienia i je umożliwiających, a więc chociaż zawarcie z telekomem umowy o usługi telekomunikacyjne celem zapewniana kontaktu obsłudze bezpośredniej urządzeń i graczom z serwisem.

Skarżący podnosi i to, że w chwili kontroli żaden z automatów nie był włączony i nie zabezpieczono dowodu, że przed kontrolą na którymkolwiek z zabezpieczonych urządzeń prowadzono gry. Jednakowoż sama możliwość dokonania odmiennych ustaleń faktycznych nie dyskredytuje ustaleń poczynionych przez organ procesowy. Konieczne jest choćby uprawdopodobnienie – w tym wypadku – wymiany urządzeń na te zabezpieczone w dniu śmierci osoby dozorującej salon gier. Takie uprawdopodobnienie wymaga odwołania się do okoliczności ujawnionej w toku rozprawy, wskazania dowodu, który by je uprawdopodobniał. W sytuacji jego braku zarzut błędu w ustaleniach faktycznych pozostaje zarzutem wyłącznie polemicznym, bezpodstawną dywagacją.

In concreto tok rozumowania obrońcy zakłada, że przed dniem zdarzenia, w miejscu ujawnienia zabezpieczonych urządzeń, były zainstalowane i uruchomione inne urządzenia, co do których nie ma dowodu czy w istocie umożliwiały uczestniczenie graczom w grach hazardowych. Jest to jednak teza niczym niepoparta. Żaden dowód w sprawie nie uprawdopodabnia koniecznej dla jej przyjęcia wymiany urządzeń. Sam skarżący nie kwestionuje przy tym oceny wiarygodności dowodów poczynionej przez Sąd Rejonowy, w tym i zeznań wspomnianych W. N. oraz R. P.. Pierwszy z nich wskazał, że odwiedzając brata w baraku widział on graczy korzystających z ujawnionych i zabezpieczonych urządzeń, drugi zaś przyznał fakt gry (2-3 razy) na tych urządzeniach. Tym samym nie ma podstaw aby twierdzić, że gracze korzystający z automatów w okresie kilku dni poprzedzających ujawnienie śmierci G. P. tj. 09.07.2020 r. korzystali z innych niż ujawnione urządzeń. To oznacza, że Sąd uwzględniając tok rozumowania skarżącego dopuściłby się oparcia rozstrzygnięcia na dowolny ustaleniu tj. takim, które nie wynika z prawidłowo zebranego, ujawnionego na rozprawie oraz ocenionego materiału dowodowego.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego K. S. od stawianego mu zarzutu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Warunkiem uznania o wniosku o uniewinnienie opartego na zarzucie błędnych ustaleń faktycznych mającego tu postać dowolności pozostaje skonkretyzowanie ustalenia istotnego, nieznajdującego oparcia w prawidłowo zebranym, ujawnionym w toku rozprawy i ocenionym materiale dowodowym. Zdaniem skarżącego miało to być ustalenie, że nie ma dowodu na to, aby zabezpieczonych urządzenia kiedykolwiek zostały wykorzystane do gier hazardowych. Tymczasem okoliczność ta wynika wprost z zeznań W. N., które sąd uznał za wiarygodne a których sam skarżący nie kwestionuje.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Nie ujawniono.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Rozstrzygnięcie o sprawstwie, winie i karze zawarte w wyroku Sądu Rejonowego w Wieluniu z 24 sierpnia 2022 r. wydany w sprawie II K 679/21.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Badając akta sprawy Sąd nie ujawnił okoliczności, o których mowa w art. 439 k.p.k. oraz takich, które czyniłyby zaskarżone orzeczenie oczywiście niesprawiedliwym. Sąd Rejonowy rzetelnie przeprowadził postępowanie, a orzekając uwzględnił ogół okoliczności ujawnionych w toku rozprawy. Zasadnie stwierdził, że materiał ten jest wystarczający do zakwestionowania chroniącego oskarżonego domniemania niewinności i przypisania mu zawinionego sprawstwa w zakresie dokonania czynu prawidłowo zakwalifikowanego jako przestępstwo skarbowe z art. 107 § 1 k.k.s.

Wątpliwości nie budzi także wymierzona oskarżonemu kara 120 stawek dziennych grzywny. Czyn przypisany oskarżonemu zagrożony jest karą grzywny do 720 stawek albo karą pozbawienia wolności do lat 3 albo obiema tymi karami. Zważywszy wykazany udział oskarżonego w urządzeniu gier hazardowych z wykorzystaniem dwóch automatów obejmujący okres kilku dni (01-09.07.2020 r.) zasadnie Sąd poprzestał na orzeczeniu kary najłagodniejszego rodzaju w wymiarze 120 stawek. Kara ta odzwierciedla stopień naruszenia ciążącego obowiązku finansowego (urządzanie gier hazardowych wbrew ustawie – art. 6 ust. 1 i 14 ustawy o grach hazardowych) właściwości i warunki osobiste oskarżonego oraz sposób życia przed popełnieniem czynu zabronionego i zachowanie się po jego popełnieniu, tym samym odpowiada uchwytnym w sprawie okolicznościom stanowionym art. 13 § 1 k.k.s.

Poprawnymi pozostają także rozstrzygnięcia subsydiarne z pkt. 2-4 oraz orzeczenie o kosztach procesu.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2.

O kosztach sądowych postępowania odwoławczego rozstrzygnięto w oparciu o art. 636 § 1 k.p.k. w całości obciążając nimi oskarżonego. W ramach tegoż zobowiązano go do zwrotu Skarbowi Państwa wydatków odpowiadających ryczałtowi za doręczenia (20 zł) oraz uiszczenia 120 zł z tytułu opłaty ustalonej na podstawie art. 3 ust. 1 w zw. z art. 8 ustawy z 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (t.j. Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 ze zm.).

7.  PODPIS