Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Sieradzu

POSTANOWIENIE

Dnia 7 lutego 2018 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu III Wydział Penitencjarny i Nadzoru Nad Wykonaniem Orzeczeń Karnych w składzie:

Przewodniczący: SSO Małgorzata Chojnowska

Protokolant: -------------

w obecności Okręgowego Prokuratora ---------------------- po rozpoznaniu w sprawie D. G. syna W. , na skutek skargi skazanego na decyzję dyrektora zakładu karnego w S. z dnia 05.01.2018 roku o odmowie udzielenia zezwolenia na opuszczenie zakładu karnego, na podstawie art. 7 § 5 kkw.

P o s t a n a w i a

Utrzymać w mocy decyzję dyrektora zakładu karnego w S. z dnia 05.01.2018 roku o odmowie udzielenia skazanemu D. G. synowi W. zezwolenia na opuszczenie zakładu karnego .

UZASADNIENIE

W dniu 05.01.2018 roku dyrektor zakładu karnego w S. odmówił osadzonemu D. G. synowi W. zezwolenia na opuszczenie zakładu karnego w celu przygotowania się do sprawy majątkowej i spotkania z pełnomocnikiem. W ustawowym terminie skargę na tę decyzję złożył skazany, pisząc w jej uzasadnieniu, że wniosek o udzielenie mu przepustki został wysłany w dniu 19.12.2017 roku przez jego pełnomocnika i on go poparł, bo nikt nie jest w stanie pomóc mu w przygotowaniu dokumentacji potrzebnej do rozprawy, czy rozmówić się z notariuszem. Odmowa dyrektora zakładu karnego pozbawiła go możliwości obrony.

Sąd zważył:

Decyzja dyrektora z dnia 05.01.2018 roku zapadła w zgodzie z obowiązującymi przepisami prawa, a tylko to bada Sąd przy rozpoznaniu skargi. Decyzja dyrektora zakładu karnego w S. wydana została na podstawie art. 141a § 1 k.k.w, z którego treści wynika, że dyrektor zakładu karnego może udzielić skazanemu zezwolenia na opuszczenie zakładu karnego pod konwojem funkcjonariuszy Służby Więziennej, osoby godnej zaufania lub samodzielnie, na czas nie przekraczający 5 dni między innymi w celu odwiedzenia poważnie chorego członka rodziny, uczestnictwa w pogrzebie członka rodziny oraz w innych szczególnie ważnych dla skazanego. Dyrektor zakładu karnego w S. pisząc odpowiedź na skargę słusznie podał, że skazany ma możliwość kontaktowania się ze swoim pełnomocnikiem, czy notariuszem, a w dniu 11.01.2018 roku został doprowadzony na sprawę IC 361/13 do Sądu Rejonowego w Radomsku. Sprawa toczy się od wielu lat. Skazany, który jest powodem w tej sprawie miał więc wystarczająco dużo czasu by przygotować się do sprawy mimo tego, że w zakładzie karnym, do którego został doprowadzony przebywa od 24.11.2013 roku. Dyrektor zakładu karnego wydając odmowną decyzję oparł ją na negatywnej prognozie kryminologiczno społecznej wynikającej z okoliczności dokonanego przestępstwa znęcania się nad byłą żoną i faktem doprowadzenia go do jednostki penitencjarnej. Dodać należy i to, że skazany obecnie odbywa kary z dwóch wyroków łącznych, w których połączono po trzy wcześniejsze skazania.

Na marginesie należy wyraźnie stwierdzić, że to pełnomocnik powinien przyjechać do skazanego na widzenie w celu uzgodnienia strategii działania na sprawie. Możliwy był także kontakt telefoniczny, czy korespondencyjny.

Powyższe okoliczności ustalone przez administrację zakładu karnego stały się podstawą decyzji dyrektora zakładu karnego. W tym stanie sprawy decyzja dyrektora jest prawidłowa.

Wobec powyższego skarga skazanego jest jedynie polemiką z ustaleniami dyrektora zakładu karnego i z tych względów orzeczono, jak w sentencji. Sędzia:

Pouczenie

postanowienie jest prawomocne i nie podlega zaskarżeniu

ZARZĄDZENIE

A. odpis postanowienia doręczyć:

1. Administracji zakładu karnego w S.

2. Skazanemu

3. Prokuratorowi Okręgowemu w Sieradzu

B. zakreślić numer w wykazie IIIKow 74/18

C. wpisać sprawę na wokandę

07.02.2018 r.

Sędzia: SSO M. C.