Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Sieradzu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

23 marca 2021 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Sławomir Górny

Protokolant: st. sekr. sąd. Katarzyna Wawrzyniak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 marca 2021 roku w Sieradzu

odwołania R. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł.

z 2 grudnia 2020 r. Nr (...)

i z 2 lutego 2021 r. Nr (...)

w sprawie R. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł.

o emeryturę pomostową

1.  Zmienia zaskarżone decyzje i przyznaje R. P. prawo do emerytury pomostowej, poczynając od 11 marca 2021 roku.

2.  Zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. na rzecz R. P. 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt IV U 66/21

UZASADNIENIE

Decyzją z 2.12.2020r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. powołując się na przepis art. 4 ustawy z 19.12.2008r. o emeryturach pomostowych, odmówił R. P. prawa do emerytury pomostowej z uwagi na niespełnienie przesłanki wykonywania pracy w szczególnych przed dniem 1.01.1999r. oraz nierozwiązania stosunku pracy.

Decyzją z 2.02.2021r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. powołując się na przepis art. 4 ustawy z 19.12.2008r. o emeryturach pomostowych, odmówił R. P. prawa do emerytury pomostowej z uwagi na niespełnienie przesłanki wykonywania pracy w szczególnych przed dniem 1.01.1999r. oraz nierozwiązania stosunku pracy.

Od powyższych decyzji pełnomocnik strony ustanowiony w sprawie złożył odwołania, wnosząc o przyznanie prawa do przedmiotowego świadczenia. Wnosił o zaliczenie do pracy w szczególnych warunkach okresu zatrudnienia wnioskodawcy w Przedsiębiorstwie (...) w P. Sp. z o.o. od 12.02.1986 – 19.10.2007 oraz w (...) w P. Sp. z o.o. od 23.10.2007 – 31.12.2011.

W odpowiedzi, organ rentowy podtrzymał stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji i wnosił o oddalenie odwołania.

Postanowieniem z 25.02.2021r. połączono obie sprawy do łącznego rozpoznania.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

R. P., ur. (...), pozostawał w zatrudnieniu do 10.03.2021r. (świadectwo pracy k. 29/akta sprawy).

W okresie od 12.02.1986 – 19.10.2007, R. P. był zatrudniony w Przedsiębiorstwie (...) w P. Sp. z o.o. jako kierowca i zajmował się obsługiwaniem beczki asenizacyjnej samodzielnie. Odwołujący posiada uprawnienia kat. C od 28.04.1982r.

Beczka asenizacyjna znajdowała się na samochodzie ciężarowym, początkowo był to S., później J.. Beczka na S. miała poj. 4.5 m3, a na J. 7,200 m3. Odwołujący pracował bez pomocnika. Odwołujący przewoził nieczystości płynne, obsługiwał teren w promieniu 25-30 km - gmina P. w ramach świadczonych przez zakład usług komunalnych.

Wnioskodawca przychodził do pracy o 7, po czym kierowniczka dawała zlecenia zapisane na karcie i odwołujący jechał w teren, dojeżdżał do klienta. Przykrycia szamb były różne. Wnioskodawca musiał przebić się do dna szamba wężem, rozwinąć węże, wyciągnąć nieczystości, a następnie zwinąć węże. Wszystkie czynności związane z załadowaniem do wozu asenizacyjnego odwołujący wykonywał sam. Nieczystości wnioskodawca zawoził następnie do oczyszczalni i sam wpuszczał je do oczyszczalni. R. P. obsługiwał osoby prywatne, przedsiębiorstwa i zakłady na terenie gminy. Do 1990r., bezpośrednim przełożonym wnioskodawcy był K. K., który był kierownikiem zakładu urządzeń komunalnych. Wnioskodawca musiał zanurzyć wąż w zbiorniku - szambie, podłączyć urządzenie, kontrolować tę pracę. Dziennie miał od 3 do 11 kursów, w zależności od odległości dojazdu do klienta. W. K. początkowo był bezpośrednim przełożonym wnioskodawcy. Było bardzo dużo pracy. Wnioskodawca często pracował w godzinach nadliczbowych.

W okresie od 23.10.2007 – 31.12.2011, odwołujący był zatrudniony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w (...) w P. Sp. z o.o. jako kierowca samochodu asenizacyjnego (zeznania wnioskodawcy, zeznania świadków: K. K., W. K. - na nagraniu CD – 00:04:19 – 00:24:35 k. 44/akta sprawy; akta osobowe z okresu zatrudnienia w-cy w Przedsiębiorstwie (...) w P. i (...) w P.).

W dniu 16.11.2020r., R. P. złożył w ZUS wniosek o emeryturę pomostową (wniosek z załącznikami/akta ZUS).

Po rozpoznaniu wniosku, ZUS zaliczył do ogólnego stażu 45 lat, 3 miesiące i 16 dni, w tym 7 lat, 8 miesięcy i 11 dni w szczególnych warunkach (karta przebiegu zatrudnienia/akta ZUS).

Decyzją z 2.12.2020r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. powołując się na przepis art. 4 ustawy z 19.12.2008r. o emeryturach pomostowych, odmówił R. P. prawa do emerytury pomostowej z uwagi na niespełnienie przesłanki wykonywania pracy w szczególnych przed dniem 1.01.1999r. oraz nierozwiązania stosunku pracy (decyzja k. 31/akta ZUS).

W oparciu o nowe dowody załączone do odwołania, decyzję z 2.02.2021r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. powołując się na przepis art. 4 ustawy z 19.12.2008r. o emeryturach pomostowych, odmówił R. P. prawa do emerytury pomostowej z uwagi na niespełnienie przesłanki wykonywania pracy w szczególnych przed dniem 1.01.1999r. oraz nierozwiązania stosunku pracy. ZUS uwzględnił 10 lat, 1 miesiąc i 17 dni w szczególnych warunkach, tj. od: 1.07.2009 – 10.10.2019, z wyłączeniem okresów nieskładkowych (decyzja k. 42/akta ZUS).

Sąd ustalił stan faktyczny na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie oraz w postępowaniu przed organem rentowym. Okoliczności dotyczące charakteru pracy wnioskodawcy w Przedsiębiorstwie (...) w P. , Sąd ustalił na podstawie zeznań wnioskodawcy oraz świadków K. K., W. K.. W poczet materiału dowodowego Sąd przyjął akta osobowe z okresu zatrudnienia w-cy w Przedsiębiorstwie (...) w P. i (...) w P.. W ocenie Sądu zebrany w sprawie materiał dowodowy daje podstawy do uzupełnienia wnioskodawcy stażu pracy w szczególnych warunkach, którą wykonywał przed 1.01.1999r.

Zdaniem Sądu, materiał dowodowy daje podstawy do uznania, że wnioskodawca będąc zatrudniony w Przedsiębiorstwie (...) w P.Sp. z o.o. przed 1.01.1999r., wykonywał prace w szczególnych warunkach, jako kierowca beczki asenizacyjnej. Odwołujący pracował bez pomocnika. Zajmował się przewozem nieczystości płynnych, obsługiwał teren w promieniu 25-30 km - gmina P. w ramach świadczonych przez zakład usług komunalnych.

Z uwagi na dostateczne wyjaśnienie okoliczności sprawy co do pracy w-cy w latach 1986-2007, Sąd pominął dowód z przesłuchania P. Z. w charakterze świadka.

Sąd Okręgowy zważył:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z przepisem art. 4 ustawy z dnia 19.12.2008r. o emeryturach pomostowych (Dz. U. z 2018, poz. 1924), prawo do emerytury pomostowej, z uwzględnieniem art. 5-12, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1) urodził się po dniu 31 grudnia 1948r.;

2) ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

3) osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

4) ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

5) przed dniem 1 stycznia 1999r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS;

6) po dniu 31 grudnia 2008r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

7) nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

W sprawie sporna była przesłanka stażu pracy w szczególnych warunkach przed 1.01.1999r. Postępowanie dowodowe wykazało, że odwołujący tę przesłankę spełnił, bowiem w okresie zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w P. Sp. z o.o., wykonywał pracę w szczególnych warunkach, o której mowa w dziale IX pkt 3 załącznika do rozporządzenia RM z 7.02.1983r. Stosując pomocniczo przepisy Zarządzenia Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska zaznaczyć należy, że w dziale IX pod poz. 2 pkt 3 wymienia się p[race przy wywozie nieczystości stałych i płynnych, a w ppkt 2 – stanowisko ładowacza nieczystości stałych i płynnych.

Z tych względów, Sąd Okręgowy, na podstawie art. 477 ¹⁴§2 k.p.c., orzekł jak w sentencji.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 k. p. c, w zw. z § 9 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, uwzględniając dwie zaskarżone decyzje.