Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Sieradzu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

29 kwietnia 2021 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Dorota Załęska

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 29 kwietnia 2021 roku w Sieradzu

odwołania D. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł.

z 7 stycznia 2021 r. Nr (...)

w sprawie D. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł.

o wysokość emerytury

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 176/21

UZASADNIENIE

Decyzją z 7.01.2021r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. powołując się na ustawę z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U. z 2020r., poz. 53 ze zm.) oraz art. 1 ustawy z 19.06.2020r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2020r. poz. 1222) odmówił D. S. prawa do przeliczenia emerytury.

Nie podzielając powyższej decyzji pełnomocnik strony ustanowiony w sprawie złożył odwołanie, wnosząc o zmianę decyzji poprzez przyznanie D. S. prawa do przeliczenia emerytury bez pomniejszenia pomniejszonej o kwotę stanowiącą sumę kwot pobranych emerytur przyznanych przed osiągnięciem powszechnego wieku emerytalnego, przyjmując jako datę urodzenia w/w rok 1952.

Organ rentowy wnosił o oddalenie odwołania.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

D. S. (1), ur. (...)

Decyzją z 8.01.2007r., Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. przyznał D. S. prawo do emerytury od 30.12.2007r., tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego na podstawie art. 46 w zw. z art. 29 ustawy emerytalno – rentowej (decyzja k. 27/akta ZUS).

W dniu 11.10.2013r. D. S. złożyła w organie rentowym wniosek o emeryturę w powszechnym wieku emerytalnym (k. 1 – 6/akta ZUS).

Decyzją z 30.10.2013r., Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. przyznał ubezpieczonej emeryturę z powszechnego wieku emerytalnego, której wysokość obliczono z zastosowaniem art. 25 ust 1b ustawy z dnia 17 12 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, skutkiem czego podstawa obliczenia emerytury została pomniejszona o kwotę stanowiącą sumę kwot pobranych emerytur, w wysokości przed odliczeniem zaliczki na podatek dochodowy i składki na ubezpieczenie zdrowotne. Emerytura została ustalona jako równowartość kwoty, będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę. Kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wyniosła 24216,64zł., kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wyniosła 389506,23zł., suma kwot pobranych emerytur po uwzględnieniu kwoty wypłaconego wyrównania wyniosła 89350,31zł., średnie dalsze trwanie życia wyniosło 248,60 miesięcy. Emerytura obliczona zgodnie z zasadami określonymi w art. 26 ustawy emerytalnej wyniosła: 1304,80zł. Jednocześnie Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie podjął wypłaty emerytury ustalonej w tej decyzji, ponieważ była ona mniej korzystna od dotychczas wypłaconego świadczenia (decyzja k. 9-10/akta ZUS).

Wyrokiem z 6.03.2019r. w sprawie P 20/16, opublikowanym 21.03.2019r., Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 25 ust. 1b ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1270 oraz z 2019r. poz. 39), w brzmieniu obowiązującym do 30 września 2017r. w zakresie, w jakim dotyczy urodzonych w 1953r. kobiet, które przed 1 stycznia 2013r. nabyły prawo do emerytury na podstawie art. 46 tej ustawy, jest niezgodny z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Prawomocnym wyrokiem z 25.03.2014r., Sąd Okręgowy w Sieradzu oddalił odwołanie D. S. od decyzji z 30.10.2013r. (k. 26/akta ZUS).

W dniu 9.12.2020r. do ZUS wpłynął wniosek pełnom. wnioskodawczyni o przeliczenie świadczenia emerytalnego (k. 37 – 38/akta ZUS).

Decyzją z 7.01.2021r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. powołując się na ustawę z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U. z 2020r., poz. 53 ze zm.) oraz art. 1 ustawy z 19.06.2020r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2020r. poz. 1222) odmówił D. S. prawa do przeliczenia emerytury (decyzja k. 41/akta ZUS).

Powyższy niesporny stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w postępowaniu przed organem rentowym.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Z uwagi na to, że postępowanie dowodowe w całości zostało przeprowadzone w oparciu o dokumenty zawarte w aktach organu rentowego, zaistniały przesłanki do wydania w sprawie wyroku na posiedzeniu niejawnym, stosownie do art. 15zzs pkt 2 ustawy z 2 marca 2020r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID -19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374, 567, 568 i 695), w brzmieniu, określonym ustawą z dnia 14 maja 2020r. o zmianie niektórych ustaw w zakresie działań osłonowych w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2 (Dz.U.2020.875),

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 194i ustawy emerytalno - rentowej, do ustalenia podstawy obliczenia emerytury, o której mowa w art. 24, ubezpieczonego urodzonego w 1953r., nie stosuje się przepisu art. 25 ust. 1b, jeżeli wniosek o przyznanie tej emerytury zgłosi w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy z dnia 19 czerwca 2020r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. poz. 1222), pod warunkiem że prawo do emerytury przed osiągnięciem wieku emerytalnego ma ustalone na podstawie wniosku złożonego przed dniem 1 stycznia 2013r. W myśl art. 194j. ust. 1, kwotę emerytury przyznanej na podstawie art. 24 ubezpieczonemu urodzonemu w 1953r., który wcześniej pobierał emeryturę wymienioną w art. 25 ust. 1b na podstawie wniosku złożonego przed dniem 1 stycznia 2013r., ustala się ponownie od podstawy ustalonej z zastosowaniem art. 194i.

Wnioskodawczyni nie ma prawa do przeliczenia emerytury, bowiem przepisy ustawy znajdują zastosowanie do osób urodzonych w 1953r., a wnioskodawczyni urodziła się w 1952r.

Mając powyższe na względzie, Sąd, na podstawie art. 477 ¹⁴§1 k.p.c., orzekł jak wyroku.