Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Sieradzu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 października 2022 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Dorota Załęska

Protokolant: st. sekr. sąd. Katarzyna Wawrzyniak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 września 2022 roku w Sieradzu

odwołania A. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł.

z 21 marca 2022 r. Nr (...)

w sprawie A. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł.

o wysokość emerytury

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 199/22

UZASADNIENIE

Decyzją z 21.03.2022r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. przyznał A. P. emeryturę od 8.02.2022r., tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego. Podstawę obliczenia emerytury wnioskodawcy stanowiła kwota składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji składek i kapitału początkowego zewidencjonowanego na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, zaś emerytura stanowiła równowartość kwoty, będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę. Wysokość emerytury obliczona zgodnie z zasadami art. 26 ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS wyniosła 2863,71zł. Jednocześnie organ zawiesił wypłatę świadczenia z uwagi na zbieg prawa do więcej niż jednego świadczenia, gdyż może być wypłacane tylko jedno - wyższe lub wybrane przez ubezpieczonego.

Odwołanie od decyzji organu rentowego w części zawieszającej wypłatę świadczenia emerytalnego złożył pełnomocnik strony, wnosząc o podjęcie wypłaty świadczenia przyznanego przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych i zasądzenie kosztów zastępstwa adwokackiego. Pełnomocnik odwołującego zarzucił organowi naruszenie: art. 95 ust. 2 ustawy emerytalnej, art. 32 Konstytucji RP i określonej w tym przepisie konstytucyjnej zasady równości. Powoływał się na wyrok SN z 24.01.2019r., sygn., akt I UK 426/17.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wskazał, że stosownie do art. 95 ustawy o emeryturach i rentach z FUS w razie zbiegu u jednej osoby prawa do kilku świadczeń wymienionych w ustawie wypłaca się jedno z tych świadczeń - wyższe lub wybrane przez zainteresowanego.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

A. P., urodził się (...)

W okresie od 1.09.1976 – 15.06.1978 był słuchaczem Szkoły (...) w K.. Pełnił służbę jako funkcjonariusz Państwowej Straży Pożarnej w Komendzie (...) Państwowej Straży Pożarnej w Z., w okresie od 1.08.1978 – 31.12.1997r.

Orzeczeniem Komisji Lekarskiej MSW w Ł. z 21.10.1997r. A. P. został zaliczony do III grupy inwalidów . Inwalidztwo pozostaje w związku ze służbą i z wypadkiem w służbie.

( orzeczenie OKL k.1 / akta emerytalne.

.

A. P. został zwolniony ze służby z dniem 31.12.1997r.

Do wysługi zaliczono okresy: od 1.09.1976 – 15.06.1978, od 1.08.1978 – 31.12.1997r. – łącznie 21 lat 2 miesiące 17 dni oraz od 1.08.1992 – 31.07.1996 ( zwiększenie 0,5% za rok służby) – 4 lata i 4 dni. Łącznie do wysługi zaliczono 25 lat 2 miesiące 21 dni ,

Decyzją z 2.03.1998r., Dyrektor Zakładu Emerytalno – Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji ustalił A. P. prawo do policyjnej emerytury od 1.01.1998r. Emerytura z tytułu wysługi lat wg. zestawienia wyniosła 58,04% podstawy wymiaru (nie więcej niż 75% tej podstawy), podwyższoną o 15% podstawy wymiaru z tytułu inwalidztwa pozostającego w związku ze służbą (tak aby z tym zwiększeniem nie przekroczyła 80% tej podstawy). Wypłatę świadczenia zawieszono z uwagi na pobieranie rocznego uposażenia w trybie art. 101 ustawy o PSP (decyzja k. 24/akta emerytalne ZERMSWiA).

Decyzją z 2.03.1998r., Dyrektor Zakładu Emerytalno – Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji ustalił A. P. prawo do policyjnej renty inwalidzkiej od 1.01.1998r. Wypłatę świadczenia zawieszono z uwagi na korzystniejszą emeryturę (decyzja k 23/ akta emerytalne ZERMSWiA).

Po zwolnieniu ze służby wojskowej, A. P. był zatrudniony od

1 .01.1998r. – 31.01.2013r. w różnych zakładach - (...) ( później (...)) na ¾ etatu, (...)

,, (...)” na ½ etatu.

W dniu 1.12.1998r., wydano decyzję w związku z podjęciem wypłaty policyjnej emerytury od 1.01.1999r., tj. po upływie terminu pobierania rocznego uposażenia w trybie art. 101 ustawy o PSP . Przy ustaleniu wysokości emerytury uwzględniono wysługę emerytalną określoną w poprzedniej decyzji. Emerytura z tytułu wysługi lat wyniosła 58,04% podstawy wymiaru, podwyższoną o 15% podstawy wymiaru z tytułu inwalidztwa pozostającego w związku ze służbą (tak aby z tym zwiększeniem nie przekroczyła 80% tej podstawy (decyzja k. 25/akta emerytalne ZERMSWiA).

Decyzją z 21.07.1999r., uchylającą decyzję z 2.03.1998r. o ustaleniu prawa do renty inwalidzkiej, ustalono A. P. prawo do policyjnej renty inwalidzkiej. Przy ustaleniu jej wysokości uwzględniono zaliczenie wnioskodawcy do III grupy inwalidów. Renta z tytułu ustalonego inwalidztwa wyniosła 40% podstawy wymiaru, podwyższoną o 10% podstawy wymiaru z tytułu inwalidztwa powstałego wskutek wypadku pozostającego w związku ze służbą lub choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami tej służby, z tytułu których przysługują świadczenia odszkodowawcze (decyzja k. 29/akta emerytalne ZERMSWiA).

W dniu 28.01.2000r., wydano decyzję o zmianie emerytury policyjnej dla A. P.. Emerytura z tytułu wysługi lat wg zestawienia wyniosła 58,04% podstawy wymiaru (nie więcej niż 75% tej podstawy), podwyższoną o 15% podstawy wymiaru z tytułu inwalidztwa pozostającego w związku ze służbą. Emerytura z tym podwyższeniem wyniosła 2146,84zł. (nie więcej niż 80% podstawy wymiaru) (decyzja k. 70/akta emerytalne ZERMSWiA).

W dniu 28.01.2000r., wydano kolejną decyzję o zmianie emerytury policyjnej dla A. P.. Emerytura z tytułu wysługi lat wg zestawienia wyniosła 58,04% podstawy wymiaru (nie więcej niż 75% tej podstawy). Przy ustaleniu wysokości emerytury uwzględniono wysługę emerytalną określoną w poprzedniej decyzji. Emeryturę podwyższono o 15% podstawy wymiaru z tytułu inwalidztwa pozostającego w związku ze służbą. Emerytura z tym podwyższeniem wyniosła 2239,16zł. (nie więcej niż 80% podstawy wymiaru) (decyzja k. 89/akta emerytalne ZERMSWiA).

W dniu 2.04.2001r., wydano decyzję o zmianie policyjnej renty inwalidzkiej A. P.. Przy ustaleniu wysokości renty inwalidzkiej uwzględniono fakt, że w/w został zaliczony do 3 grupy inwalidów. Renta z tytułu ustalonego inwalidztwa wyniosła 40% podstawy wymiaru, podwyższoną o 10% podstawy wymiaru z tytułu inwalidztwa pozostającego w związku ze służbą lub choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami tej służby, z tytułu których przysługują świadczenia odszkodowawcze. Świadczenie zostało zawieszone z uwagi na pobieranie korzystniejszej emerytury (decyzja k. 98/akta emerytalne ZERMSWiA).

W dniu 4.01.2002r., została wydana decyzja o zmianie emerytury policyjnej. Przy ustaleniu wysokości świadczenia uwzględniono wysługę emerytalną określoną w poprzedniej decyzji. Emerytura z tytułu wysługi lat wyniosła 63,02% podstawy wymiaru (nie więcej niż 75% tej podstawy). Emeryturę podwyższono o 15% podstawy wymiaru z tytułu inwalidztwa pozostającego w związku ze służbą. Decyzję wydano w związku z doliczeniem do wysługi emerytalnej okresu zatrudnienia po zwolnieniu ze służby w Zakładzie (...) S.A. od 1.01.1998 – 31.12.1998 oraz okresu opłacania składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe od 1.01.1999 – 31.10.2001 (decyzja k. 112/akta emerytalne ZERMSWiA).

W dniu 10.05.2004r., do ZERMSWiA wpłynął wniosek A. P. o korektę stażu i zaliczenie do wysługi zatrudnienia w (...) (dawna (...)), w którym pracuje nadal na ¾ etatu jako specjalista ds. ppoż (wniosek, zaświadczenie o zatrudnieniu z 10.08.2004r. k. 138-139/akta emerytalne ZERMSWiA).

Decyzją z 1.09.2004r., na podstawie zaświadczenia z 10.08.2004r., organ emerytalny doliczył wnioskodawcy do wysługi emerytalnej okres zatrudnienia po zwolnieniu ze służby od 1.11.2001 – 31.07.2004. Emerytura z tytułu wysługi lat wyniosła 66,60% podstawy wymiaru (nie więcej niż 75% tej podstawy), podwyższona o 15% podstawy wymiaru z tytułu inwalidztwa pozostającego w związku ze służbą (zestawienie wysługi k. 147, decyzja k. 148/akta emerytalne ZERMSWiA).

Decyzją z 8.07.2009r., na podstawie wniosku A. P. złożonego w dniu 15.06.2009r. ,organ emerytalny doliczył od 1.06.2009r., tj. od miesiąca wpływu wniosku do wysługi emerytalnej, okres opłacania składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe; doliczenie w/w okresów nie wpłynęło na wysokość wypłacanego świadczenia z uwagi na pobieranie emerytury w maksymalnej wysokości, tj. 80% podstawy wymiaru. (decyzja k 150/akta emerytalne ZERMSWiA).

Decyzją z 3.04.2006r., podjęto wypłatę policyjnej renty inwalidzkiej jako świadczenia równorzędnego. Renta z tytułu ustalonego inwalidztwa wyniosła 70% podstawy wymiaru, podwyższoną o 10% podstawy wymiaru z tytułu inwalidztwa powstałego wskutek wypadku pozostającego w związku ze służbą lub choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami tej służby, z tytułu których przysługują świadczenia odszkodowawcze (decyzja k. 169/akta emerytalne ZERMSWiA).

W dniu 6.02.2013r., do zakładu emerytalnego wpłynął wniosek A. P. o doliczenie do wysługi okresu zatrudnienia w (...) (...), w związku z ukończeniem 55 lat (wniosek k. 206, zaświadczenie o zatrudnieniu k. 213/akta emerytalne ZERMSWiA).

Decyzją z 26.06.2013r., , ponownie ustalono A. P. wysokość emerytur , od 1.03.2013r., tj. od miesiąca w którym złożono wniosek, ustalając jej wysokość 75% podstawy wymiaru oraz podwyższenie 20% - łącznie wysokość emerytury stanowi 80% podstawy wymiaru. Jednocześnie wskazano, że doliczenie wnioskowanego okresu zatrudnienia nie ma wpływu na wysokość wypłacanego świadczenia, z uwagi na pobieranie emerytury w maksymalnej wysokości, tj. 80% podstawy wymiaru (okresy zatrudnienia po zwolnieniu k. 214, decyzja k. 215/akta emerytalne ZERMSWiA).

W dniu 25.02.2022r., A. P. złożył w ZUS złożył w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych wniosek o emeryturę (wniosek/akta ZUS).

Decyzją z 21.03.2022r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. przyznał A. P. emeryturę od 8.02.2022r., tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego. Podstawę obliczenia emerytury wnioskodawcy stanowiła kwota składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji składek i kapitału początkowego zewidencjonowanego na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, zaś emerytura stanowiła równowartość kwoty, będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę. Wysokość emerytury obliczona zgodnie z zasadami art. 26 ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS wyniosła 2863,71zł. Jednocześnie organ zawiesił wypłatę świadczenia z uwagi na zbieg prawa do więcej niż jednego świadczenia, gdyż może być wypłacane tylko jedno - wyższe lub wybrane przez ubezpieczonego (decyzja/akta ZUS).

Powyższy niesporny stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w aktach ZUS oraz aktach emerytalnych nadesłanych przez ZERMSWiA.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia odwołania nie były sporne. Z dokumentów zawartych w aktach ZUS oraz Zakładu Emerytalno Rentowego MSWiA wynika jednoznacznie, że wnioskodawca nabył prawo do emerytury wypłacanej przez Zakład Emerytalno Rentowy MSWiA w oparciu o odrębne przepisy, jak również prawo do świadczenia emerytalnego na podstawie przepisów ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.2022.504 t.j.). Zatem spór w sprawie sprowadzał się do interpretacji przepisów i ustalenia, czy wnioskodawca jest uprawniony do pobierania jednocześnie obu tych świadczeń. Zbieg prawa do świadczeń oznacza sytuację, w której jedna osoba spełnia warunki do otrzymania więcej niż jednego świadczenia.

Zgodnie z art. 14 ust. 1, 2 ustawy z 18 lutego 1994r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz.U.2022.1626 t.j.), emerytowi uprawnionemu do emerytury obliczonej na podstawie art. 15 lub art. 15e dolicza się na jego wniosek do wysługi emerytalnej, z zastrzeżeniem ust. 2, następujące okresy przypadające po zwolnieniu ze służby:

1) zatrudnienia przed dniem 1 stycznia 1999 r. w wymiarze czasu pracy nie niższym niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy;

2) opłacania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe po dniu 31 grudnia 1998 r. lub okres nieopłacania składek z powodu przekroczenia w trakcie roku kalendarzowego kwoty rocznej podstawy wymiaru składek na te ubezpieczenia;

3) osadzenia w więzieniach lub innych miejscach odosobnienia na terytorium Polski na mocy skazania albo bez wyroku po dniu 31 grudnia 1955 r. za działalność polityczną;

4) świadczenia pracy po 1956 r. na rzecz organizacji politycznych i związków zawodowych, nielegalnych w rozumieniu przepisów obowiązujących do kwietnia 1989 r.;

5) niewykonywania pracy przed dniem 31 lipca 1990 r. na skutek represji politycznych;

6) internowania na podstawie art. 42 dekretu z dnia 12 grudnia 1981 r. o stanie wojennym (Dz. U. poz. 154, z 1982 r. poz. 18 oraz z 1989 r. poz. 178).

Okresy, o których mowa w ust. 1, dolicza się do wysługi emerytalnej, jeżeli:

1) emerytura wynosi mniej niż 75% podstawy jej wymiaru oraz

2) emeryt ukończył 55 lat życia - mężczyzna i 50 lat życia - kobieta albo stał się inwalidą.

Jak stanowi art. 15 ustawy, emerytura dla funkcjonariusza, który pozostawał w służbie przed dniem 2 stycznia 1999r., wynosi 40% podstawy jej wymiaru za 15 lat służby i wzrasta o:

1) 2,6% podstawy wymiaru - za każdy dalszy rok tej służby;

2) 2,6% podstawy wymiaru - za każdy rok okresów składkowych poprzedzających służbę, nie więcej jednak niż za trzy lata tych okresów;

3) 1,3% podstawy wymiaru - za każdy rok okresów składkowych ponad trzyletni okres składkowy, o którym mowa w pkt 2;

4) 0,7% podstawy wymiaru - za każdy rok okresów nieskładkowych poprzedzających służbę.

Wnioskodawca jest uprawniony do emerytury policyjnej, której procentowy wymiar wynosi 80% podstawy wymiaru, co wynika z art. 18 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym w przypadku zwiększenia emerytury, o którym mowa w art. 15 ust. 4, kwota emerytury nie może przekroczyć 80% podstawy wymiaru emerytury.

W myśl art. 95 ust. 1 ustawy emerytalnej, w razie zbiegu u jednej osoby prawa do kilku świadczeń przewidzianych w ustawie wypłaca się jedno z tych świadczeń - wyższe lub wybrane przez zainteresowanego. Przepis ust. 1 stosuje się również, z uwzględnieniem art. 96, w razie zbiegu prawa do emerytury lub renty określonych w ustawie z prawem do świadczeń przewidzianych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym osób, o których mowa w art. 2 ust. 2, z wyjątkiem przypadku, gdy emerytura wojskowa lub policyjna została obliczona według zasad określonych w art. 15a albo art. 18e ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin lub w art. 15a lub art. 18e ustawy z dnia 18 lutego 1994r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (art.95 ust.2 ustawy).

Z treści art. 95 ust. 1 i ust. 2 ustawy emerytalnej wynika nie budząca wątpliwości zasada prawa ubezpieczeniowego, zakładająca prawo do pobierania jednego świadczenia (wyższego lub wybranego przez uprawnionego) w sytuacji tzw. zbiegu u jednej osoby prawa do kilku świadczeń przewidzianych w tej ustawie, jak również w razie zbiegu prawa do emerytury lub renty określonych w ustawie emerytalnej z prawem do świadczeń przewidzianych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym, między innymi żołnierzy zawodowych. Reguła pobierania jednego świadczenia emerytalno-rentowego koresponduje również z zasadą, wynikającą z art. 7 ustawy zaopatrzeniowej, który to przepis stanowi, iż w razie zbiegu prawa do emerytury lub renty przewidzianych w ustawie z prawem do emerytury lub renty albo do uposażenia w stanie spoczynku lub uposażenia rodzinnego przewidzianych w odrębnych przepisach wypłaca się świadczenie wyższe lub wybrane przez osobę uprawnioną, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej. Wybór świadczenia przewidzianego w odrębnych przepisach nie pozbawia osoby uprawnionej innych świadczeń i uprawnień przysługujących emerytom i rencistom policyjnym.

Przywołane powyżej unormowania, zarówno art. 95 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, jak i art. 7 ustawy zaopatrzeniowej wykluczają zatem możliwość wypłaty zbiegających się świadczeń wojskowych ze świadczeniami z ubezpieczeń powszechnych, poza wskazanymi przez ustawodawcę wyjątkowymi sytuacjami. Zasada pobierania jednego świadczenia doznaje wyjątku, między innymi w art. 96 ust. 1 ustawy emerytalnej, który w punkcie 1 odnosi się do renty inwalidy wojennego i wojskowego, którego niezdolność do pracy pozostaje w związku ze służbą wojskową, w punkcie 2 dotyczy prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy spowodowanej pobytem w miejscach, o których mowa w art. 3 i 4 ust. 1 ustawy z dnia 24 stycznia 1991r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego ( Dz. U. z 2020r., poz. 517); natomiast w punkcie 3 odnosi się do prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy, wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy lub chorobą zawodową, co znajduje rozwinięcie w art. 26 ust. 1 ustawy z 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.

Z kolei wyjątek od ogólnych zasad wypłacania jednego świadczenia, wynikający z art. 95 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, dotyczy przypadku emerytur wojskowych lub policyjnych, obliczonych na podstawie art. 15a ustawy zaopatrzeniowej.

Powołane wyżej unormowania, zarówno art. 95 ustawy o emerytalnej, jak i art. 7 ustawy zaopatrzeniowej wykluczają możliwość wypłaty zbiegających się świadczeń wojskowych ze świadczeniami z ubezpieczeń powszechnych, poza wskazanymi wyżej wyjątkowymi sytuacjami. Zagadnienie związane z prawem do pobierania jednego ze zbiegających się świadczeń emerytalno-rentowych zostało również omówione w orzecznictwie Sądu Najwyższego. W wyrokach z 4 grudnia 2013 r. (II UK 223/13), z 8 maja 2012 r. (II UK 237/11) oraz z 24 maja 2012r. (II UK 261/11), Sąd Najwyższy opowiedział się przeciwko możliwości jednoczesnego pobierania świadczenia wypłacanego z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz z zaopatrzenia emerytalnego żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin.

Natomiast w innych orzeczeniach wskazano, że o zastosowaniu wyjątku od zasady wypłacania jednego świadczenia decyduje brak możliwości obliczenia emerytury wojskowej przy uwzględnieniu „cywilnego” stażu emerytalnego, a nie data przyjęcia żołnierza zawodowego do służby wojskowej (por. m.in. wyrok Sądu Najwyższego z 24.01.2019r. w sprawie I UK 426/17 – na to orzeczenie powołuje się wnioskodawca).

Ostatecznie, rozstrzygając różne poglądy prezentowane w orzecznictwie, Sąd Najwyższy w uchwale składu 7 sędziów z 15.12.2021r. (III UZP 7/21) wyraził pogląd, że ubezpieczonemu, który pozostawał w zawodowej służbie wojskowej przed dniem 2 stycznia 1999r. i pobiera emeryturę wojskową wynoszącą 75% podstawy jej wymiaru obliczoną bez uwzględnienia okresów składkowych i nieskładkowych, z tytułu których jest uprawniony również do emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, wypłaca się jedno z tych świadczeń - wyższe lub wybrane przez niego. Sąd Najwyższy w podsumowaniu uzasadnienia uchwały stoi na stanowisku, że budzący wątpliwości interpretacyjne zwrot "z wyjątkiem przypadku, gdy emerytura wojskowa (...) została obliczona według zasad określonych w art. 15a albo 18e ustawy (zaopatrzeniowej)..." użyty w art. 95 ust. 2 ustawy emerytalnej, wykładany z uwzględnieniem reguł gramatycznych, systemowych i funkcjonalnych powinien być rozumiany jako odnoszący się tylko do żołnierzy, których emerytury są obliczane na podstawie tych przepisów, a zatem do żołnierzy powołanych do zawodowej służby wojskowej, odpowiednio po dniu 1 stycznia 1999 r. oraz po dniu 31 grudnia 2012 r.

Uwzględniając stanowisko wyrażone w powołanej uchwale, Sąd Okręgowy uznał, że w-ca, mimo że nabył zarówno prawo do emerytury policyjnej, jak i do emerytury z FUS z tytułu ukończenia powszechnego wieku emerytalnego, to jest uprawniony do pobierania jednego z tych świadczeń – wyższego lub wybranego przez siebie. W przedmiotowej sprawie nie zostały spełnione przesłanki, umożliwiające odstąpienie od ogólnej zasady wypłacania jednego świadczenia. W realiach rozpatrywanego przypadku nie znajduje zastosowania przepis art. 95 ust. 2 ustawy, z racji tego, że w-ca pozostawał w służbie pożarniczej przed 2 stycznia 1999r. Należy przy tym zaakcentować , że omówione wyżej przepisy odnoszące się do wyjątków od reguły wypłacania jednego świadczenia, jako regulacje szczególne podlegają wykładni ścisłej, a ich rozszerzająca interpretacja jest niedopuszczalna.

Sąd Okręgowy, nie znajdując podstaw do zmiany zaskarżonej decyzji, oddalił odwołanie na podstawie art. 477 ¹⁴§1 k.p.c.