Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Sieradzu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

15 października 2024 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sławomir Górny

Protokolant: Ewelina Kubiczak- Kleśta

po rozpoznaniu na rozprawie 15 października 2024 roku w Sieradzu

odwołania T. T.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w Ł.

z 23 maja 2024 r. Nr (...)

w sprawie T. T.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...)Oddział w Ł.

o rekompensatę

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje T. T. prawo do rekompensaty z tytułu pracy w warunkach szczególnych od 8 marca 2024 roku.

Sygn. akt IV U 333/24

UZASADNIENIE

Decyzją z 23.05.2024r. ZUS (...) Oddział w Ł. odmówił T. T. prawa do rekompensaty. Do pracy w szczególnych warunkach nie zaliczono zatrudnienia od 18.07.1980 – 31.03.1993, 2.01.1995 – 31.12.1998, z uwagi na okoliczność, że w świadectwach pracy nie powołano prawidłowo przepisów resortowych.

Nie podzielając powyższej decyzji w/w złożył odwołanie, wnosząc o zmianę decyzji i przyznanie prawa do rekompensaty. Wskazywał, że w okresie od 18.07.1980 – 31.03.1993, 2.01.1995 – 31.12.1998 wykonywał pracę w szczególnych warunkach.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosi o oddalenie odwołania.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

T. T., ur. (...)

W okresie od 18.07.1980 – 31.03.1993, T. T. był zatrudniony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w (...) Przedsiębiorstwie (...) w Z. jako monter wodnokanalizacyjny. (...) zajmowało się robotami inżynieryjnymi. Wnioskodawca wykonywał roboty inżynieryjne w głębokich wykopach. W dołach były montowane rury. Praca odbywała się w brygadach. Było 3 - 4 monterów. Wnioskodawca pracował także na wodociągach do głębokości 2,5m. W kanalizacji praca była do głębokości 6 m. Koparka kopała rowy, a resztą zajmowała się brygada. Praca była cały rok.

W okresie od 2.01.1995 – 31.12.1998, odwołujący był zatrudniony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w Kółku Rolniczym w D. jako monter. Odwołujący zajmował się wykonywaniem wodociągów w wykopach do 2m. Zimą były robione przyłącza w ziemi. Nie było dodatków szkodliwych ( zeznania wnioskodawcy – na nagraniu CD – 00:03:23 – 00:16:13 k. 43/akta sprawy; akta osobowe w-cy z okresu zatrudnienia w (...) w Z.).

Decyzją z 23.05.2024r. ZUS (...) Oddział w Ł. odmówił T. T. prawa do rekompensaty. Do pracy w szczególnych warunkach nie zaliczono zatrudnienia od 18.07.1980 – 31.03.1993, 2.01.1995 – 31.12.1998 (decyzja/akta ZUS).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie i w postępowaniu przed organem rentowym. Fakty związane z charakterem pracy w-cy w (...) w Z. i KR w D., Sąd ustalił na podstawie zeznań w-cy, którym dał wiarę. W poczet materiału dowodowego Sąd przyjął akta osobowe skarżącego z okresu zatrudnienia w (...) w Z..

Sąd Okręgowy zważył:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

W myśl art. 2 pkt 5 ustawy z 9.12.2008r. o emeryturach pomostowych (Dz. U. z 2017r., poz. 644 ze zm.), rekompensata - odszkodowanie za utratę możliwości nabycia prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze dla osób, które nie nabędą prawa do emerytury pomostowej.

Jak wynika z art. 21 cyt. ustawy, rekompensata przysługuje ubezpieczonemu, jeżeli ma okres pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 15 lat. Rekompensata nie przysługuje osobie, która nabyła prawo do emerytury na podstawie przepisów ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Celem rekompensaty, podobnie jak i emerytury pomostowej, jest łagodzenie skutków utraty możliwości przejścia na emeryturę przed osiągnięciem wieku emerytalnego przez pracowników zatrudnionych przy pracach w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. W przypadku rekompensaty realizacja tego celu polega jednak nie na stworzeniu możliwości wcześniejszego zakończenia aktywności zawodowej, lecz na odpowiednim zwiększeniu podstawy wymiaru emerytury z FUS, do której osoba uprawniona nabyła prawo po osiągnięciu powszechnego wieku emerytalnego. W taki sposób istotę rekompensaty określa zresztą sam ustawodawca, definiując ją w art. 2 pkt 5 ustawy o e. p.

Definicję pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze uprawniającą do wcześniejszej emerytury reguluje art. 32 ustawy emerytalno – rentowej oraz przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43 ze zm.).

Zgodnie z §3 i §4 cyt. rozporządzenia, pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury jeżeli łącznie spełnia warunki: mężczyzna jeżeli osiągnął wiek 60 lat, ma wymagany „okres zatrudnienia” 25 lat, w tym przepracował co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Dla oceny, czy pracownik pracował w szczególnych warunkach, nie ma istotnego znaczenia nazwa zajmowanego przez niego stanowiska, tylko rodzaj powierzonej mu pracy. Decydującą rolę w analizie charakteru pracy ubezpieczonego ma zatem możliwość jej zakwalifikowania pod którąś z pozycji wymienionych w wykazach A lub B stanowiących załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało, że wnioskodawca spełnił sporną przesłankę zatrudnienia w szczególnych warunkach w wymiarze co najmniej 15 lat, uprawniającą do nabycia prawa do rekompensaty. Zdaniem Sądu, nieuwzględnione przez ZUS okresy zatrudnienia wnioskodawcy, kwalifikują się do zaliczenia jako praca w szczególnych warunkach według działu V poz. 1 rozporządzenia RM z 7.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego (…).

Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴§2 k.p.c., zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w sentencji.