Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Sieradzu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

10 października 2024 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Sławomir Górny

Protokolant: st. sekr. sąd. Katarzyna Wawrzyniak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 października 2024 roku w Sieradzu

odwołania M. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...)Oddział w Ł.

z 28 maja 2024 r. nr (...)

w sprawie M. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w Ł.

o prawo do rekompensaty

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje M. W. prawo do rekompensaty z tytułu pracy w szczególnych warunkach od 5 stycznia 2024 roku.

Sygn. akt IV U 355/24

UZASADNIENIE

Decyzją z 28.05.2024r. ZUS (...)Oddział w Ł. odmówił M. W. prawa do rekompensaty.

Nie podzielając powyższej decyzji w/w złożył odwołanie, wnosząc o zmianę decyzji i przyznanie prawa do rekompensaty.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosi o oddalenie odwołania.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

M. W., ur. (...)

W okresie od 17.05.1985 - 31.08.1991 i 7.10.1993 - 7.11.2003, był zatrudniony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w Zakładach (...) w Ł.. To były zakłady produkujące tkaniny. Wnioskodawca pracował na Oddziale (...) - to była typowa tkalnia jedwabiu, stylonu. Krosna były specyficzne. Wnioskodawca pracował jako ślusarz zmianowy. Odwołujący wykonywał naprawy na bieżąco na tkalni, przy maszynach tkackich. To nie były naprawy główne. Naprawami głównymi zajmowała się brygada remontowa. Mistrz tkacki miał do obsługi 38 maszyn, zgłaszał on awarie ślusarzowi zmianowemu. Wszystkich maszyn do obsługi w hali było 336. Były krosna produkujące tkaninę ze wzorem i bez wzoru. Uszkodzeniom ulegały maszynki do wzorów. Maszyny były o dużej awaryjności. Na zmianie było dwóch ślusarzy zmianowych. Wnioskodawca nie był przesuwany do innych prac. W hali był hałas, który przekraczał normy. Odwołujący pracował w kontakcie ze smarami i olejami. Był warsztat, ale tam chodziło się tylko na śniadanie.

W okresie od 22.03.2005 – 21.06.2005, był zatrudniony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w (...)jako mechanik maszyn. Praca w-cy polegała na naprawie krosien w hali. W (...) były nowsze maszyny ( zeznania wnioskodawcy, zaznania świadka A. G. – na nagraniu CD – 000435 – 002114, złożona na rozprawie kopia świadectwa pracy dot. świadka A. G. w (...) w okresie od 3. 09.1979 - 30.11.2003, k. 35, 38/akta sprawy; akta osobowe w-cy; świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach k. 12/akta ZUS).

Decyzją z 25.01.2024r., ZUS przyznał M. W. emeryturę od (...) tj. od osiągniecia wieku emerytalnego ( decyzja/akta ZUS).

W dniu 15.05.2024r., w/w złożył w ZUS wniosek o doliczenie rekompensaty (wniosek/akta ZUS).

Decyzją z 28.05.2024r. ZUS (...)Oddział w Ł. odmówił M. W. prawa do rekompensaty. Do pracy w szczególnych warunkach uwzględniono okres zatrudnienia od 28.07.1977 – 31.10.1978, 1.04.1979 – 7.01.1980, 23.04.1982 – 31.01.1983, tj. łącznie 2 lata, 9 m-cy i 19 dni. Do pracy w szczególnych warunkach ZUS nie uwzględnił zatrudnienia od: 17.05. 1985 – 31.08.1991, 7.10.1993 – 7.11.2003, 22.03.2005 – 21.06.2005 (decyzja/akta ZUS).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie i w postępowaniu przed organem rentowym. Fakty związane z charakterem pracy w-cy w Zakładach (...) w Ł. od 17.05.1985 – 31.08.1991, 7.10.1993 – 7.11.2003, Sąd ustalił na podstawie zeznań w-cy, zeznań świadka A. G., którym dał wiarę. W poczet materiału dowodowego Sąd przyjął akta osobowe skarżącego z Zakładów (...) w Ł..

Z uwagi na dostateczne wyjaśnienie okoliczności sprawy, faktów związanych z charakterem pracy wnioskodawcy w (...), Sąd pominął dowód z przesłuchania w charakterze świadków R. J. i W. Z..

Sąd Okręgowy zważył:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

W myśl art. 2 pkt 5 ustawy z 9.12.2008r. o emeryturach pomostowych (Dz. U. z 2017r., poz. 644 ze zm.), rekompensata - odszkodowanie za utratę możliwości nabycia prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze dla osób, które nie nabędą prawa do emerytury pomostowej.

Jak wynika z art. 21 cyt. ustawy, rekompensata przysługuje ubezpieczonemu, jeżeli ma okres pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 15 lat. Rekompensata nie przysługuje osobie, która nabyła prawo do emerytury na podstawie przepisów ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Celem rekompensaty, podobnie jak i emerytury pomostowej, jest łagodzenie skutków utraty możliwości przejścia na emeryturę przed osiągnięciem wieku emerytalnego przez pracowników zatrudnionych przy pracach w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. W przypadku rekompensaty realizacja tego celu polega jednak nie na stworzeniu możliwości wcześniejszego zakończenia aktywności zawodowej, lecz na odpowiednim zwiększeniu podstawy wymiaru emerytury z FUS, do której osoba uprawniona nabyła prawo po osiągnięciu powszechnego wieku emerytalnego. W taki sposób istotę rekompensaty określa zresztą sam ustawodawca, definiując ją w art. 2 pkt 5 ustawy o e. p.

Definicję pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze uprawniającą do wcześniejszej emerytury reguluje art. 32 ustawy emerytalno – rentowej oraz przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43 ze zm.).

Zgodnie z §3 i §4 cyt. rozporządzenia, pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury jeżeli łącznie spełnia warunki: mężczyzna jeżeli osiągnął wiek 60 lat, ma wymagany „okres zatrudnienia” 25 lat, w tym przepracował co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Dla oceny, czy pracownik pracował w szczególnych warunkach, nie ma istotnego znaczenia nazwa zajmowanego przez niego stanowiska, tylko rodzaj powierzonej mu pracy. Decydującą rolę w analizie charakteru pracy ubezpieczonego ma zatem możliwość jej zakwalifikowania pod którąś z pozycji wymienionych w wykazach A lub B stanowiących załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało, że wnioskodawca spełnił sporną przesłankę zatrudnienia w szczególnych warunkach w wymiarze co najmniej 15 lat, uprawniającą do uzupełnienia stażu pracy w szczególnych warunkach. Zdaniem Sądu, okresy zatrudnienia wnioskodawcy od 17.05.1985 – 31.08.1991, 7.10.1993 – 7.11.2003, 22.03.2005 – 21.06.2005, kwalifikują się do zaliczenia jako praca w szczególnych warunkach według działu VII poz. 4 rozporządzenia RM z 7.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego (…).

W spornych okresach wnioskodawca był zatrudniony w zakładach produkujących tkaniny. Odwołujący wykonywał naprawy na bieżąco w tkalni, przy maszynach tkackich. Były krosna produkujące tkaninę ze wzorem i bez wzoru. Uszkodzeniom ulegały maszynki do wzorów. Maszyny były o dużej awaryjności. W hali był hałas, który przekraczał normy. Odwołujący pracował w kontakcie ze smarami i olejami.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴§2 k.p.c., zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w sentencji.